Vlaams parlement plots verrassend populair

Yves Leterme. Freya Van den Bossche. Bart Tommelein. Jo Vandeurzen. Bart De Wever. Peter Vanvelthoven. Jean-Jacques De Gucht. Bruno Tuybens. Stuk voor stuk zijn het op dit ogenblik belangrijke federale parlementsleden, politieke zwaargewichten in de Kamer van Volksvertegenwoordigers of in de Senaat.

Gva.be

Maar niet voor lang meer. Allemaal staan ze immers op 7 juni op de verkiezingslijsten voor het Vlaams Parlement. En (bijna) allemaal zijn ze lijsttrekker en willen ze effectief gaan zetelen.

Van waar die vlucht naar Vlaanderen? Aan een uitbreiding van de bevoegdheden kan het niet liggen. Doordat Vlaams ministerpresident Kris Peeters de stekker uit de communautaire dialoog heeft getrokken, komt er van een staatshervorming op korte termijn niets in huis. Het volgende Vlaams Parlement en de volgende Vlaamse regering zullen dus niet met meer bevoegdheden starten dan de huidige.

De verklaring voor de massale oversteek van het federale naar het Vlaamse niveau ligt elders. Ten eerste is het natuurlijk zo dat de partijen hun beste mensen daartoe min of meer dwingen. Zij willen voor élke verkiezing hun stemmenkanonnen inzetten. Wat vaak kiezersbedrog meebrengt. Veel politici springen ongegeneerd over van het ene niveau naar het andere. Dat zij voor een bepaalde assemblee voor vier of vijf jaar verkozen zijn, vergeten ze na twee jaar. Of erger nog, ze nemen het mandaat nooit op waarvoor ze pas verkozen zijn.

Ten tweede speelt deze keer voor een aantal Vlaamse topkandidaten nog iets anders mee. Ze maken gráág de overstap. Sommigen van hen zoeken een ministerportefeuille in Vlaanderen die ze in de Belgische regering op dit ogenblik niet kunnen krijgen. Met uitzondering misschien van Yves Leterme en Bart De Wever - al is het niet uitgesloten dat de N-VA er volgende keer weer bij is - zijn de hogergenoemden allemaal ministeriabelen, ernstige kanshebbers op een ministerspost.

Zes zwaargewichten die een Vlaamse regering op zich kunnen vormen. Wat de zenuwachtigheid bij de huidige zittende ministers groot moet maken. Maar op zich is dat geen probleem. Vlaanderen is gebaat met een sterke regering. Er mag gerust wat competitie zijn tussen toppers. Ik hoop alleen dat ze niet opnieuw naar het federaal parlement verhuizen wanneer ze naast het beoogde postje pakken. Dat ’hoppen’ zou wettelijk moeten verboden worden.

door Paul GEUDENS

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER