Pro memorie: de R11bis is de ondertunneling van de weg die in de volksmond Krijgsbaan heet. De Vlaamse regering ziet in dit project een mogelijkheid om doorgaand verkeer van de Antwerpse Ring weg te houden en ondergronds naar de E19 en eventueel ook de A12 te leiden. Het lokale verkeer zou de huidige bovengrondse R11 blijven gebruiken.

Maar enkele lokale besturen en actiegroepen willen de R11bis niet. Volgens hen is die weg geen afdoende oplossing voor de problemen van de Ring en voor het probleem van het sluipverkeer in de zuidrand. Eigenlijk maakt de R11bis de situatie alleen maar erger, vinden de tegenstanders, want er moet schaarse groene ruimte voor worden opgeofferd. En dus stort Ingrid Pira zich als een hedendaagse Jeanne d’Arc in de strijd: “Over mijn lijk!”

De politieke dimensie van dit verhaal is merkwaardig. De R11bis is aan de regeringstafel door de N-VA in het compromis over Oosterweel geduwd. Maar diezelfde partij heeft in Mortsel een motie tégen de weg gestemd. Wat moet de kiezer daar nu van denken?

De R11bis verdeelt ook de actiegroepen. Die van de rand zijn overwegend tegen, terwijl stRaten-generaal de weg heeft opgenomen in zijn Meccano-plus-variant. De R11bis tussen Wommelgem en Wilrijk vormt namelijk een logisch verlengstuk van de oostelijke bretel A102 tussen Ekeren en Wommelgem, die het verkeer rond de stad wil leiden.

De complexiteit van het mobiliteitsdebat met al zijn technische, financiële, maatschappelijke en politieke aspecten heeft geleid tot een ware Babylonische spraakverwarring.

Nog slechts heel weinig mensen weten precies hoe het verhaal precies in elkaar zit. In die enorm diverse jungle van standpunten heeft het signaal van Ingrid Pira in elk geval het voordeel van de duidelijkheid. Haar uitspraak doet denken aan die van Louis Tobback, die een kwarteeuw geleden verklaarde dat hij desnoods op de sporen zou gaan liggen als de tgv er zou komen. We weten allemaal hoe dat is afgelopen.

Door Lex Moolenaar