Het was een heel enthousiaste Nele Gilis die we een klein uurtje na de verloren finale aan de lijn kregen. “Eens je in een finale van een tornooi geraakt, hoop je natuurlijk altijd op meer. En achteraf gezien zat dat er misschien wel in. Zeker in de eerste set (nipt 9-11-verlies, red.) en na winst van de derde set (11-5, red.). In de vierde set kende ik bij 7-6 een klein dipje. Ik kwam van 7-10 nog terug tot 9-10, maar dan maakte ze het af. Ik kan mezelf niets verwijten, want ik heb tot het einde gevochten. Meer zat er niet in.”

Toch had Gilis niet het gevoel van een echt gemiste kans. “Ik ben op mijn waarde geklopt en blik met een ongelooflijk goed gevoel terug op dit tornooi. Een gevoel dat zeker gevoed wordt door mijn overwinning tegen de Nieuw-Zeelandse Joëlle King. Het is de eerste keer in mijn carrière dat ik erin slaag een speelster uit de top vier in het verlies te spelen. Ik wist al een tijdje dat ik dat in me had, maar op de beslissende momenten liep er altijd wel iets mis. Deze overwinning bevestigt dat ik opnieuw stappen heb gezet ten opzichte van vorig seizoen.”

Vorig jaar ging ze er in Manchester in de kwartfinales uit na een 2-3-nederlaag (13-15 in de beslissende set, red.) tegen deze Joëlle King. “Nu win ik van haar met duidelijke 3-0-cijfers. Dat gevoel na die wedstrijd was schitterend en ik heb dat goede gevoel en mijn goede spel weten vast te houden. Niet zo evident”, verwijst Gilis naar haar halve finale tegen de Japanse Satomi Watanabe (WR19), die ze met 3-1 versloeg. “Toen was ik de speelster met de hoogste ranking. Toen was ik diegene die niet mocht falen. Dat zorgde wel voor iets meer druk, maar uiteindelijk liep het ook daar vrij vlot. Dankzij deze goede prestaties stijg ik naar de achtste plaats op de wereldranking en mag ik eind juni voor het eerst deelnemen aan de World Tour Finals, een tornooi voorbehouden aan de top acht van de wereld”, blikt Gilis tevreden vooruit. (mabe)