LEES OOK. KDB krijgt lof in Engeland: “Hij liet Modric en Kroos als standbeelden achter”, Courtois krijgt ondanks vier tegengoals een 10/10 “Hij werd in de steek gelaten door z’n ploegmaats”

Even leek het erop dat Thibaut Courtois alweer de held zou worden. Onze landgenoot/doelman van Real Madrid was eigenlijk outstanding. Hoe kan dat als je vier doelpunten binnen krijgt? Omdat het er anders zeven waren geweest. In de Spaanse sportkrant Marca kreeg Courtois zelfs een tien. Er valt iets voor te zeggen, zeker omdat hij ook nog licht geblesseerd was. Hij verrichtte op zijn minst drie kleine wondertjes, telkens op pogingen van het monster Erling Haaland.

Courtois was in zijn schiettent getuige van het einde van een Madrileens tijdperk. In de belangrijkste wedstrijd van het jaar werden Luka Modric (37) en Toni Kroos (33) als eersten gewisseld. Karim Benzema (35) raakte geen bal. Trainer Carlo Ancelotti bleek geen plan B te hebben. Maar niet alleen de ouderen en de trainer, ook de jongeren bij de uittredende CL-kampioen - vorig seizoen ook al dank zij Courtois - leken altijd en overal te laat te komen. Vooral het eerste halfuur was ontluisterend.

LEES OOK. Thibaut Courtois teleurgesteld na zware nederlaag tegen Manchester City: “Tegen deze ploeg moet je 100% zijn en dat waren we gewoonweg niet”

Of was het indrukwekkend? Je kan het immers ook anders bekijken: Manchester City was gewoon overal sneller. De goals waren briljant, de combinaties fantasievol, de spelvreugde en goesting spatte van het veld. Zoals Man City nu al een gans seizoen door de Champions League raast. Sinds Nieuwjaar ook door de Premier League. Chauvinist als we zijn, zouden we graag Kevin De Bruyne tot het kloppende hart van dit wonderlijk voetbalteam uitroepen, maar ze zijn met zo veel om de aanval op gang te brengen. Rodri, Gündogan, Bernardo Silva, Grealish, zelfs Stones, die ooit vooral een robuuste verdediger leek: allemaal in staat de tegenstander op elk moment verrassen. Heerlijke voetballers maar zelfs bij hen is het team de uitblinker. Proficiat, coach Pep Guardiola.

Boze Kevin

Kevin De Bruyne ging net als in de kwartfinale tegen Bayern München weer even in de clinch met de wonderdokter van Manchester City. Boze Kevin. Guardiola is langs de zijlijn op zijn zachtst gezegd best druk, soms eerder een op hol geslagen waanzinnige. Het lijkt dat hij overal wil bij zijn, linksbuiten spelen en dan weer rechtsback. Met de controller van een Play Station in zijn handen, dromend van spelers met oortjes. Nu een beetje naar links, twee meter naar rechts, zou hij in een microfoontje schreeuwen. ‘Shut up!’ riep De Bruyne naar zijn trainer en hij stopte zelfs even met voetballen. Guardiola: gek, geniaal maar zeker niet gewoon. Maar, Kevin, je gelooft hem wel als hij iets roept. Het kan best op de zenuwen werken maar Guardiola heeft bijna altijd gelijk.

LEES OOK. VIDEO. Kevin De Bruyne verliest zijn cool na balverlies en heeft discussie met Guardiola: “Shut up, shut up!”

Met de finale van de Champions League op het programma wijkt De Bruyne best niet af van het succesrecept van de City-trainer. Niet alleen omdat Guardiola verdorie goed weet waar hij mee bezig is. Voor De Bruyne is het op bijna 32-jarige leeftijd ook stilaan nu of nooit: een goede finale en, na zijn derde plaats van vorig jaar, de Gouden Bal wenkt. Hoezeer vinden we met zijn allen niet dat hij dat verdient? Beste voetballer van de wereld. Beslissend in de belangrijkste wedstrijden, de zuiverheid die met zijn acties gepaard gaan... Nu al jaren aan een stuk. Het is al zo ver dat hij in de beoordeling van sommigen na deze masterclass in de halve finale tekort wordt gedaan. Een briljante pass is niet genoeg meer, het moeten er minstens twee zijn om iets van opwinding te voelen. Eén assist volstaat niet. Het moeten er meer zijn. Foute redenering.

Lukaku op de tegenaanval

Op 10 juni staat er aan de overkant evenveel Belgische honger. Romelu Lukaku zal erbij zijn. Onze 30-jarige landgenoot was in de halve finale tegen AC Milan slechts invaller maar staat scherp. Dit is de Lukaku die potten kan breken en in drie weken kan/moet bewijzen dat hij tegen Man City meer kan betekenen dan de zeven jaar oudere Edin Dzeko. Zeker omdat Inter tegen de aanvalsmachine van Guardiola op de eigen helft zal worden teruggedrukt. Real Madrid had in de eerste 20 minuten woensdag amper 20 procent balbezit. En dat in de halve finale van de Champions League. Inter zal straks hetzelfde lot ondergaan. Dan ben je meer met de snelle Lukaku, op zijn sterkst met veel ruimte en daarom geboetseerd om countervoetbal te spelen, dan met Dzeko die zijn verdienste heeft als immer op de loer liggende keihard werkende spits in een team dat vooral domineert. Maar wat doet Simone Inzaghi in Istanbul?

LEES OOK. Romelu Lukaku en Kevin De Bruyne staan in de Champions League-finale: deze Belgen gingen hen voor

Lukaku gaf dinsdag de assist voor de winst van Inter en liep na de wedstrijd bij gewezen assistent-bondscoach Thierry Henry helemaal leeg. “Voor mij waren het vijf à zes zeer lastige maanden”, zei de openhartige Lukaku uit het niets. “Ik heb mezelf met die blessure in Qatar geforceerd. Dat konden jullie ook zien: ik was niet scherp op het WK. Het was een paar weken heel moeilijk voor mij. Ik zat op het randje. Het was de eerste keer in vijftien jaar profvoetbal dat ik door zo’n periode ging. Want ik liet mijn land in de steek. Spelen voor je land is waanzinnig, jullie weten allemaal hoe het is. We wisten allemaal dat het onze laatste kans was. De manier waarop we daar uitgeschakeld werden, de aversie die we kregen van de pers in ons land… het kroop allemaal in mijn hoofd. Ik voelde me echt down toen ik de nationale ploeg verliet na het WK. Maar voetbal gaat om hoogtes en laagtes.”

LEES OOK. Reconstructie van wat voorafging aan emotionele uitbarsting van Romelu Lukaku: van “een woede in me”, over het WK, tot kritiek van eigen club

Thierry Henry, assistent bij de Rode Duivels op het WK, kwam tussen: “Ik maak me niet vaak zorgen en wat ik na het WK met Rom deed is niet mijn normale reactie. Normaal ben ik harder. Ik maakte me twee weken echt zorgen en ik stuurde hem elke dag berichten. Het was niet makkelijk, maar hij raakte eruit. Hij zat echt ver van waar hij nu zit.”

Scherp

Intussen was Lukaku in zijn laatste vier basisplaatsen in de competitie weer goed voor vijf goals en drie assists. In de Champions League is hij nog steeds invaller, maar dat kan niet lang meer duren. Inters sportieve baas Giuseppe Marotta is plots minder stellig als het over volgend seizoen en een eventuele gedwongen terugkeer van Lukaku naar Chelsea gaat.

Er zijn sportlui die tegenkanting nodig hebben en die als brandstof gebruiken om boven zich uit te groeien. Basketlegende Michael Jordan legde uitspraken die tegenstanders nooit hadden gedaan in hun mond om zichzelf te motiveren. Lukaku creëert ook graag vijanden om die extra spoorslag te krijgen om het beste in zichzelf boven te halen. Die vijand is deze keer geen persoon, wel het seizoen vol tegenslag dat hij bijna achter de rug heeft. Want net als voor De Bruyne geldt het voor Lukaku: het is nu of nooit.

30 jaar, mooie carrière met soms veel tegenwind. Ambitieus en eerzuchtig. Zo’n Champions League-winst staat mooi op de erelijst. Dan zet Lukaku al zijn echte en ingebeelde tegenstanders een neus. Hij droomt er nu al van.