En of er druk op de ketel stond. “Jullie zijn nul, van A tot Z”, “Niks is veranderd” en “Niet onze voorzitter”: de boodschap van Mauves Army voor de wedstrijd van Anderlecht tegen KV Mechelen was duidelijk. Paars-wit moést winnen, terwijl het tegelijkertijd moest hopen dat zowel Charleroi als Cercle Brugge punten lieten liggen om achtste (!) te worden: de tijden zijn veranderd in het Lotto Park. Geen voetbal meer in Anderlecht dit seizoen? Gewoon ondenkbaar.

Voor Anderlecht-coach Brian Riemer was het (noodgedwongen) puzzelen: Kana verving de geschorste Diawara, Sardella de geblesseerde Murillo en Delcroix en Stroeykens kwamen in de plaats van N’Diaye en Refaelov.

Anderlecht begon wel goed aan de wedstrijd: Slimani trapte de bal al snel in de draai tegen de bovenkant van de deklat. Paars-wit zette de bezoekers uit Mechelen goed vast en de openingstreffer volgde al snel: Stroeykens kapte zich mooi vrij en krulde de bal met links voorbij Coucke in doel. Anderlecht even virtueel in de Europe Play-offs, maar Cercle Brugge scoorde ongeveer gelijktijdig de openingstreffer in Waregem. Dat Cercle er al snel 0-2 van maakte, zorgde voor gelatenheid in het Lotto Park.

Schoofs trefzeker

In ieder geval lieten de spelers het niet merken op het veld: er waren wat halve kansjes voor Amuzu, Sardella, Dreyer en Slimani, maar vooral Mechelen bakte er weinig van. Ze leken met hun hoofd al bij de bekerfinale van volgende week te zitten, logisch dat je dan al eens een voetje terugtrekt in het duel. Maar daar was Mechelen dan toch: Anderlecht voetbalde te laks en aan de overkant fusilleerde Schoofs Verbruggen met een halve volley vanop de rand van de zestien: 1-1.

Schoofs, ’t moet zijn dat ze bij Anderlecht kort van geheugen zijn. Twee minuten later dook hij op aan de tweede paal en zette hij Malinwa zelfs op voorsprong. De tribunes op Anderlecht liepen – met het oog op de rust? – leeg in het Lotto Park. En dan mochten ze nog van geluk spreken bij paars-wit dat Verboomen de 1-3 van Bates afkeurde voor een lichte duwfout.

Slimani doet hopen

Maar Anderlecht leek helemaal van de kaart na rust: het was Mechelen dat het beste uit de kleedkamer kwam. Vertonghen kreeg nog een kansje toen Malinwa de bal niet wegkreeg, maar hij besloot op Coucke. Tot Amuzu plots voorbij Walsh raakte en de bal panklaar op het hoofd van Slimani legde. Het ziet er niet allemaal even technisch hoogstaand uit – het is niet dat de Algerijn een olifant in de porseleinwinkel is – maar wel effectief: de 2-2 ging door de benen van Coucke binnen.

Ook al bleef Anderlecht geduldig combineren, de supporters roerden zich meer en meer: “Derde: Kompany buiten. En zonder play-offs?” stond er op een spandoek. Slimani liet het niet aan zijn hart komen: hij kopte een goeie kans op Coucke, maar miste ook in de herneming. Iets later redde Coucke opnieuw de meubelen op een poging van Slimani.

Opeens ging het stadion uit zijn dak: Zulte Waregem had net de 2-2 gemaakt tegen Cercle Brugge, en ook in Charleroi-Genk stond het 2-2: met nog een kwartier op de klok was wie scoorde plots zeker van een plek in de play-offs. En net dan gebeurde wat niemand nog mogelijk leek te achten: Anderlecht stond te slapen bij een kortgenomen corner van Mechelen, en Schoofs vond opnieuw Bates die nu wél een geldige treffer maakte. Paars-wit had plots nog twee doelpunten op tien minuten nodig om de play-offs te halen.

LEES OOK. Waanzinnige ontknoping: niet Gent maar Club Brugge speelt Champions’ Play-offs! Zo zien de play-offs eruit na halvering van de punten

In het absolute slot zette Riemer nog alles op alles met Angulo en Stassin, maar het bracht geen zoden meer aan de dijk. Anderlecht beëindigt het meest troosteloze seizoen in mensenheugenis op 23 april, als elfde. Laat dat even bezinken.