Als Eliud Kipchoge start op de marathon, hangen er wereldrecords in de lucht. Maar in Boston, in regenachtige omstandigheden, eindigde hij niet in de topvijf, meer dan twee minuten na winnaar Gabriel Geay (2u05.54). Net voor hij werd gelost, greep hij naast een drinkbus aan de bevoorrading.

Terzijde: Bashir Abdi won zondag, met forse tegenwind, in Rotterdam in een chrono van 2u03.47.

Kipchoge blijft wel de wereldrecordhouder, vorig jaar verbeterde hij dat tot 2 uur, 1 minuut en 9 seconden. Maar zelfs al had hij een wereldrecord gelopen in Boston, dan zou het niet tellen. Het probleem: het parcours loopt te veel omlaag. Ook al is het best een heuvelachtig parcours, toch zit er 140 meter verschil tussen de start en de aankomst. De regel van de wereldatletiekbond is duidelijk: het parcours mag gemiddeld niet meer dan 1 meter per kilometer dalen, dus 42 meter tussen start en finish. Daar voldoet de marathon van Boston niet aan.

Probleem twee: het parcours loopt door acht steden en dorpen, waarbij start en finish behoorlijk ver van elkaar liggen. Ook hier is de regel duidelijk: een marathonchrono kan pas worden geofficialiseerd als start en finish niet meer dan 50 procent van de afstand van elkaar verwijderd zijn, dus als er een soort ‘loop’ wordt gemaakt. De marathon van Boston is daarentegen een ‘point to point’-marathon.

Al een paar keer hebben de organisatoren van Boston gevraagd aan de wereldatletiekbond om hun chrono’s toch te homologeren maar telkens kregen ze een nul op het rekest.

De Boston Marathon, die steevast op Patriots’ Day plaatsvindt, is de oudste marathon ter wereld maar maandag was ook een trieste herdenking. Het was de tiende ‘verjaardag’ van de bomaanslagen tijdens de marathon. Extra beveiliging werd ingezet.

LEES OOK. In de ereloge op de fiets met wereldtopper Bashir Abdi: wat u niet zag, voelde (of rook) tijdens de marathon van Rotterdam