LEES OOK. REACTIES. Laporte: “Benoot was zo sterk, ik timede perfect”, Powless: “Ik trek als dark horse naar de Ronde”

Hoe kwam de zege tot stand?

We kregen al vroeg een kopgroep van acht renners in deze Dwars door Vlaanderen, daarin één opvallende naam: Alexander Kristoff. De Noorse beer van Uno-X wilde zijn vorm testen voor de Ronde en deed dat door in de vroege vlucht mee te glippen. Uitendelijk zou hij daar zowat de hele koers blijven en vond hij met Oier Lazkano (Movistar) de ideale kompaan.

Geen Grote Drie aan de start in Dwars door Vlaanderen, maar genoeg andere sterke mannen om de koers te kleuren. Tiesj Benoot wou er in afwezigheid van Wout van Aert iets van maken voor Jumbo-Visma, onze landgenoot viel aan op de Kanarieberg en brak daar de koers echt open. Hij kreeg met Philipsen, Hermans en Laporte een mooi trio mee, maar het kwartet trok niet door.

Op het tweede deel van de Knokteberg zag een beresterke Benoot opnieuw zijn kans. De man van Jumbo-Visma knalde weg naar boven, even later liet hij Hermans, Laporte, Narvaez, Küng, Madouas, Powless en Honoré aansluiten. Dat elitegroepje van acht ging jagen op de kopgroep. Matteo Trentin wilde ook de sprong naar die achtervolgende groep wagen, maar de Italiaan faalde en kreeg een echte chasse patate te verwerken.

Het achttal ging op zoek naar de kopgroep, maar bleef constant op een halve minuut van Kristoff en Lazkano. Achter hen begon het in het peloton te draaien. Enkele kilometers voor Nokereberg plaatste Tim Wellens een tempoversnelling, de UAE-man wilde op z’n eentje naar Benoot en co. Knallen, maar opnieuw een chasse patate voor UAE Team Emirates…

Het duurde uiteindelijk tot 6 kilometer voor de streep dat Kristoff en Lazkano werden gegrepen door de acht achtervolgers, maar het elitepeloton was uiteindelijk ook al genaderd tot zeventien seconden. De finale zou razend spannend gaan worden.

In die finale kwam het achtervolgende peloton niet meer terug, omdat Christophe Laporte met een prachtige late uitval uitpakte. De Franse vogel was gaan vliegen en maakte het knap af. Drie dagen na Gent-Wevelgem wint Laporte nu ook Dwars door Vlaanderen, en dat zonder Wout van Aert… En of Jumbo-Visma met vertrouwen naar de Ronde trekt, want ook Benoot was beresterk. Vroege vluchter Oier Lazcano werd nog knap tweede, Powless eindigde derde.

Uitslag:

1. Christophe Laporte

2. Oier Lazkano

3. Neilson Powless

4. Jasper Philipsen

5. Mads Pedersen

6. Arnaud De Lie

7. Davide Ballerini

8. Andrea Pasqualon

9. Olivier Le Gac

10. Nils Politt

Wat deden de andere Belgen?

Tim Merlier zijn wedstrijd zag z’n wedstrijd in een definitieve plooi vallen op Berg ten Houte. Net wanneer ploegmaat Alaphilippe er een lap opgaf, viel onze landgenoot en bleef hij een tijd midden op de weg zitten.

Voor Arnaud De Lie ging her op Berg ten Houte een stuk beter: de jonge beer van Lotto liet er een goeie indruk na, maar moest even later passen bij de aanvallen van Benoot. Daarna vatte De Lie attent post in het uitgedunde peloton, maar die kwamen net niet meer terug voor de zege.

Tim Wellens liep dus tegen een stomme chasse patate aan toen hij naar Benoot en co. wou springen, daarna zakte hij terug naar het uitgedunde peloton, waar hij uitendelijk de rol moest lossen.

Bij het afdalen van Nokereberg kreeg Jasper Stuyven een lekke band te verwerken, de man van Trek-Segrafedo werd op z’n reservefiets op achtervolgen gewezen en sloot uiteindelijk via de volgwagens terug aan bij De Lie en co, maar dat koste wel krachten.

Verder nog iets dat u moet weten?

Net als in Gent-Wevelgem regende het opgaves. Alberto Bettiol moest nog voor de start afzeggen wegens kniepijn, zijn ploegmaat Stefan Bisseger werd tijdens de koers afgevoerd naar het ziekenhuis na een val: hij taste naar de elleboog. Jumbo-Visma zag dan weer Olav Kooij uitvallen: hun Nederlandse sprinter kampte met maagklachten.

Op negentig kilometer van de meet opende Trek-Segrafedo de debatten: op de Knokteberg reden ze eerst over de volledige breedte van de weg, maar na de top richting Hotond gaven ze er een patat op. Met een gretige Jasper Stuyven die het peloton langs alle kanten deed scheuren onderweg naar de Kortekeer. En daarna nog eens het pak blokkeerde, maar Lewis Askey raakte alsnog door de blokkade en anticipeerde voor de vierde helling van de dag. Terwijl Edoardo Affini van Jumbo-Visma het zaakje liet open.

Op de Kortekeer rekenden ze zowaar 7 km per uur. Om eenmaal boven opnieuw te koersen en iedereen op het lint te zetten en dan op de brede weg 78 km per uur te halen en snoeihard de stenen van de Mariaborrestraat op te draaien. Door die zotte tactiek bestond de eerste groep ineens nog uit slechts vijftig man en lag het peloton in drie stukken uiteen.