De bezoekers daarentegen toonden zich een stuk efficiënter door na dik tien minuten hun eerste kans wél te verzilveren. “Ze kregen daarbij wat hulp van ons, want de 0-1 was een cadeautje”, vertelt coach Lenaerts. “Al hebben we na die opdoffer de match wel resoluut in handen genomen. Zo hadden we niet alleen 70% balbezit. Ik denk ook dat we in totaal misschien wel twintig kansen hebben gehad, maar de bal wilde er helaas niet in.”

Vooral in de tweede helft drukte Cappellen de bezoekers tegen het eigen doel. “Na de pauze waren we volledig baas, maar als er tot driemaal toe een bal van de lijn wordt gehaald, dan weet je dat het niet onze middag was. Dat is alleen bijzonder zuur omdat we absoluut niet verdienden te verliezen. Ik kan mijn groep bijvoorbeeld totaal niets verwijten. Ze zijn er tot het laatste fluitsignaal vol voor blijven gaan, maar de bal wilde er gewoon niet in.”

“Kan nog veel gebeuren”

Het is ondertussen wel al de vierde nederlaag in vijf wedstrijden voor Cappellen. “Het dubbeltje valt de laatste weken helaas telkens naar de andere kant. Bovendien zijn we misschien net niet scherp genoeg in de zone van de waarheid, waardoor we de laatste weken iets moeilijker tot scoren komen. Tegen Tongeren vorige week was het bijvoorbeeld een beetje hetzelfde verhaal. Met dat verschil dat de razend efficiënte Limburgers toch tenminste nog vijf keer aan onze goal zijn geweest, terwijl Londerzeel buiten hun goal niet of nauwelijks gevaarlijk is geweest.”

Ondanks die schamele 3 op 15 maakt Lenaerts zich niet al te veel zorgen. “Pas als we geen kansen meer zouden creëren, zaten we met een serieus probleem. Bovendien vraagt leider Hades toch geen licentie aan, waardoor we nog altijd maar twee punten achter een rechtstreekse promotieplaats staan. We gooien de handdoek dus zeker niet in de ring. Met nog zes matchen te gaan kan er nog heel veel gebeuren.” (kga)