Het penseel wenkte bij Willy Van Woensel al van jongs af aan. Als 15-jarige begon hij te experimenteren met olieverf, maar een academische opleiding volgde hij nooit. Voor zijn tachtigste verjaardag in 2016 stelde hij een retrospectieve samen in cc Zwaneberg. We spraken hem toen onder meer over zijn vroegere boezemvriend Juul Anthonissen en hun gedeelde passie voor muziek. “Uren heb ik bij hem doorgebracht, luisterend naar zijn indrukwekkende platencollectie. Ik mocht dan langskomen met mijn bandopnemertje, zodat ik de muziek thuis terug kon beluisteren”, zei de kunstenaar toen.

Lichtbaken

Van Woensel begon zijn professionele carrière als leerkracht in een buurtschooltje in de Molenstraat, om tot begin jaren negentig les te geven aan de lagere school van het KTA. Als medewerker van VVV Heist, intussen de toeristische dienst, heropende onder zijn impuls de watertoren op de berg voor het publiek. “Hij pleitte er ook voor om de lichten bovenaan te laten branden”, vertelt Kris. “Als artiest zag hij de toren als een soort van lichtbaken en oriëntatiepunt in de streek. Het gemeentebestuur stemde in. Zo heeft het jarenlang gebrand.”

Van landschappen en stillevens in zijn begindagen tot hyperrealisme, surrealisme en later abstracte kunst: hoewel zijn werken herkenbaar zijn, liet Van Woensel zich nooit beïnvloeden door één stijl of stroming. De berg en de watertoren van Heist komen wel ettelijke keren terug. “Zo schilderde hij onder meer het surrealistisch werk Heist aan zee”, zegt Kris. “Op het schilderij staat het water tot aan de voet van de berg. Het was zijn kritische kwinkslag naar de opwarming van de aarde. Dat hij tijdens zijn leven zo veel stijlen heeft uitgeoefend, had waarschijnlijk te maken met zijn maturiteit, ervaringen en inzichten op dat moment.”

Spanje en Cuba

In de jaren zestig stond Van Woensel samen met Juul Anthonissen mee aan de wieg van de Hnita, Zuidkempische Kunst- en Kultuurkring. “Dat was een tijd van fantastische kruisbestuiving tussen artiesten”, vertelt Kris. “Ze kwamen bijeen om elkaars werken te bespreken in groep. Niemand nam er een blad voor de mond. In een zekere zin waren de leden van de kring in die tijd selfmade kunstenaars die elkaar naar een hoger niveau tilden.”

De cultuur sijpelde ook binnen bij de familie Van Woensel thuis. Zo kwam er wel eens een jazzgrootheid bij hen logeren, bijvoorbeeld Dexter Gordon nadat hij onder invloed van roesmiddelen van het vliegtuig was gestapt. “Via de jazzmuzikanten die thuis over de vloer kwamen, raakten er verschillende werken van ons vader tot in de Verenigde Staten”, zegt Kris. “Hij heeft geëxposeerd in Spanje en Cuba, maar ook in eigen land heeft hij mooie, grote tentoonstellingen gehad, waaronder in het casino van Blankenberge in de jaren zeventig.”

Heistse notabelen

De voorliefde voor mooie muziek en kunst kregen zonen Kris en Peter mee van hun vader. Peter is professioneel percussionist. Kris ging verder in de sport, maar speelt nog altijd gitaar. Onder meer in het Heistse gemeentehuis op het Kerkplein vind je enkele werken van hun vader terug. “Zijn schilderijen zijn ook verspreid bij een aantal Heistse notabelen”, zegt Kris nog. “Zo had wijlen oud-burgemeester madame Verbist er een aantal in haar collectie en ik geloof ook dat oud-burgemeester Luc Vleugels er wel eentje heeft hangen.”

De afscheidsplechtigheid van Willy Van Woensel vindt plaats op zaterdag 1 april om 10u in de Sint-Lambertuskerk in Heist-op-den-Berg. De samenkomst in de kerk en rouwgroet beginnen om 9.30u. De urne wordt bijgezet in het columbarium van het plaatselijk kerkhof.