Het zag er aanvankelijk nochtans beroerd uit voor City Pirates, dat ongelukkig op achterstand kwam tegen de Limburgers. “Het ging gelijk op, maar toen viel die domme 0-1”, zag ook aanvoerder Joy Van Den Bogerd. “Een afgeweken vrije trap. Jammer, maar we kregen ook kansen.”

De motor begon beter te draaien na de rust. “Toen viel ook de 1-1. Maar alweer viel het tegendoelpunt ietwat ongelukkig”, foetert de ancien, die met zijn ploeg al maanden moet strijden en dus ook nu het hoofd niet liet hangen. “De verdiende 2-2 viel, een echt collectief doelpunt. Maar er waren nog kansen, met onder meer een bal op de lat. Dit is een logisch gelijkspel, maar er had meer ingezeten”, meent de middenvelder, die aan zijn tweede doelpunt van het seizoen zit. Zijn elfde in tien jaar City Pirates, netjes gespreid dus.

Dankzij de zege leeft City Pirates nog, maar het zal bikkelen blijven tot het einde. “Dit is hoopgevend en goed voor het vertrouwen. Nu volgt RC Mechelen en dan een belangrijk drieluik tegen rechtstreekse concurrenten (Beerschot, Diegem en Pepingen, red.). Als dat goed verloopt, redden we ons. Is dat niet het geval, dan zakken we. Maar dit team kan onder druk presteren en zal niet zakken. Borges, Van Hove en ikzelf maakten dit al eens mee. De sfeer is goed en het geloof is groot. Bovendien pakten we vier op negen tegen topploegen. Niet slecht en ook veelzeggend. En het bestuur behield het vertrouwen in de coach en krijgt dus gelijk als we ons redden.”

Redding of niet, de kans is groot dat de aanvoerder na tien jaar trouwe dienst andere oorden opzoekt. “De club wil dat ik blijf, maar ik wil nog wel een nieuwe uitdaging. Bovendien is het tijd voor frisse lucht in de kleedkamer, waar nog enkele jongens met leiderschapskwaliteiten zitten. Ik wil hen niet in de weg staan”, besluit Van Den Bogerd.