B.L. was een van de anciens. “Op het moment van de doop was hij eigenlijk geen lid meer, de cantus was zijn zwanenzang. Hij geeft toe dat hij daar geplast heeft op de schachten, waar hij niet trots op is”, zei Thiebaut. De volgende dag was B.L. rond 17.30 uur op de dooplocatie in Vorselaar aangekomen. “Toen was de put al gegraven, waren er al emmers water over de schachten gekieperd en werd de zwemproef al gehouden. Daar was hij dus allemaal niet bij.”

B.L. ging de schachten aanmoedigen, gaf hen snoepjes, dronk iets en rookte een joint. Tijdens de visproef had hij de indruk dat iedereen nog oké was. Hij was niet tot het einde gebleven en was naar de blokhut gegaan. Daar kreeg hij te horen kreeg dat het niet goed ging met Sanda, die naar het ziekenhuis werd gebracht. 

Meester Thiebaut pleitte onschuldig voor het toedienen van schadelijke stoffen, want niemand kende het potentieel schadelijke karakter van de visolie. Ook voor de onopzettelijke doding vroeg hij de vrijspraak bij gebrek aan oorzakelijk verband. 

Wat het schuldig verzuim betrof, voerde Thiebaut aan dat de toestand van Sanda op en af ging. “Wanneer het echt fout ging, besefte men de ernst van de situatie nog altijd niet. Daarom werd er wellicht getalmd, maar ze hebben hem nooit hulp willen ontzeggen.”

Met de mensonterende behandeling had hij geworsteld. “Het was algemeen geweten dat de doop bij Reuzegom zwaar was. Misschien was dat net reden dat mensen bij die club wilden. We weten niet hoe Sanda erover dacht. Maar hij was niet totaal onwetend over wat de doop inhield en heeft ook een keer op iemand geplast. Betekent dit dat hij instemde? Ik weet het niet. En net omwille van die twijfel vraag ik de vrijspraak.”

Niet enkel voor die tenlastelegging, maar voor allemaal. Ondergeschikt pleitte hij voor een werkstraf, een autonome probatiestraf of een straf met probatie-uitstel. Hij voerde aan dat zijn cliënt ook al zwaar bestraft werd door de media-aandacht. “Toen hij onlangs voor het eerst sinds lang iets ging drinken met vrienden, werd hij herkend en moest hij gaan lopen. Hij werd net niet gelyncht door wat er in de media allemaal over hem werd geschreven”, zei Thiebaut. 

Toen zijn cliënt zelf het woord kreeg, richtte die zich tot de familie van Sanda. “Wat wij doen of zeggen, gaat het verlies niet goedmaken. Ik heb veel spijt en schaam me. Ik ben ook boos dat ik het zover heb laten komen. Uit respect heb ik geprobeerd om op elke zitting aanwezig te zijn.” Hij verwees ook naar een gesprek met de vader van Sanda. “Dat was een van de moeilijkste momenten uit mijn leven. U hebt mij toen in uw armen genomen en ik wil u daarvoor bedanken.”

Maandag krijgen eerst de nabestaanden de kans om hun verhaal te doen. Daarna volgen de replieken, die kort en bondig moeten zijn. De zaak zal vervolgens in beraad worden genomen voor uitspraak.