De Bredene Koksijde Classic werd ontsierd door een val in De Moeren, op zo’n goede 50 km van de finish. Voornaamste slachtoffer was Victor Campenaerts. De renner van Lotto-Dstny bleef kermend van de pijn liggen en werd afgevoerd naar het ziekenhuis in Veurne. Daar werd een breukje vastgesteld van een ruggenwervel. Een stabiele breuk, maar de renner zal ter observatie wellicht een nacht in het ziekenhuis moeten blijven.

Het is nog afwachten hoelang Campenaerts out zal zijn, maar zijn voorjaar lijkt voorbij. De genezing van zo’n wervelbreuk duurt normaal minstens zes weken. Hij zal ook een korset moeten dragen zodat zijn lichaam goed rechtop blijft.

“Enorm teleurgesteld”

Dit is een zware streep door de rekening van de ex-werelduurrecordhouder. Hij zou dit voorjaar door Lotto-Dstny nog worden uitgespeeld in onder meer E3 Saxo Classic in Harelbeke, Ronde van Vlaanderen en Brabantse Pijl.

“Ik ben uiteraard enorm teleurgesteld om het klassieke voorjaar met Lotto Dstny te missen”, gaf Campenaerts intussen zelf aan. “Iedereen zag dat we op een goede manier waren begonnen aan het seizoen en ik had er enorm veel zin in om die goede flow verder te zetten in de komende klassiekers. Helaas zal ik die nu van thuis moeten volgen. Ik ben ervan overtuigd dat mijn ploegmaats nog mooie dingen zullen tonen de komende weken, en vanuit de zetel word ik hun grootste supporter.”

Merlier: “Beer van 85 kg op mij”

Bij die val was ook Tim Merlier betrokken. “Het was Hugo Hofstetter die tegen iemands wiel reed (Itamar Einhorn van Israel-Premier Tech, red.) en net voor mij ten val kwam. Ik kon hem niet meer ontwijken. En dan kreeg ik nog een beer van 85 kg op mij. Ja, mijn ploegmaat Bert Van Lerberghe. Maar de schade valt mee, enkel mijn knie is wat geschaafd. Ik moest lang wachten op een nieuwe fiets omdat de spaken kapot waren. En net voordat we weer zouden aansluiten bij het peloton kon ik niet meer schakelen. Moest ik weer van fiets veranderen. Gelukkig kon ik in mijn eentje tussen de wagens terugkeren. Ik voelde dat er ondanks al de inspanningen nog wat in de tank zat, maar in de slotfase zat ik plots te ver. De ploegmaats hadden ook al veel krachten verloren om mij terug te brengen. Jammer, ik had zeker kunnen meedoen voor de zege.”