“In Geel is dit de match van het jaar”, zegt Pieter Michiels van Sint-Dimpna, die zijn eerste voetbalstapjes zette op het veld van... Punt-Larum. “We hebben ook lang moeten wachten op een ­derby. Punt-Larum speelt eindelijk weer in tweede provinciale. Komt daar nog eens bij dat beide ploegen nog voor iets spelen: wij kunnen nog over Brasschaat naar de derde plek springen, zij spelen nog voor het behoud.”

Dat iedereen elkaar kent, mag je letterlijk nemen. “Ik ben zelf van Geel en ken 80% van die ploeg”, gaat Michiels verder. “We zitten regelmatig in hetzelfde café. Dat maakt die match zo speciaal. Al draai ik tijdens de match gewoon een knop op: dan zijn we 90 ­minuten lang geen kameraden. Om daarna samen weer iets te gaan drinken. Ik hoop dat er veel volk komt kijken.”

Hoe verwerkt Michiels de overstap van ‘het grote’ ASV Geel naar Sint-Dimpna? “Heel goed, we hebben best wel een deftige ploeg. Weet je, tweede provinciale is eigenlijk een leukere reeks dan eerste provinciale, met al die derby’s.”

Duivenmelker

In het andere kamp speelde Lars Luyckx liefst 27 jaar voor Sint-Dimpna, de tegenstander van morgenavond. “Dit is echt de leukste match om te spelen. Al kunnen we de punten anders wel heel goed gebruiken. Ik weet nu al dat het een hartelijk weerzien wordt. Het klopt echt wel dat we elkaar allemaal heel goed kennen. Wie zaterdag verliest, gaat het nog heel vaak mogen horen.”

Voor de duivenliefhebbers: de naam Lars Luyckx duikt ook regelmatig op in dat wereldje. “En dan moet je weten dat het al vijf jaar geleden is dat ik nog een duivenkot ben binnengestapt (lacht). Toen ik kind was, was mijn vader daar heel intensief mee bezig. Ik wilde dan meedoen, je weet hoe dat gaat. Toen schreef hij zich in onder mijn naam. Zelf ben ik geen duivenmelker meer, maar de naam is wel gewoon gebleven.”