LEES OOK. Telenet Giants Antwerp stunt en pakt beker: knappe zege tegen ongenaakbaar gewaand Oostende

Senne Poppelaars ademt basket. Al zo’n tien jaar ongeveer. Hij is coach bij BBC Wuustwezel en volgt de NBA op de voet. Maar niks of niemand kan op tegen de Giants. De kans is groot dat alle spelers van de Giants Sennes naam zouden noemen bij de vraag wie de allergrootste fan van het team is.

Zondag kreeg Senne een plaats vooraan in Vorst Nationaal, voor de Belgische bekerfinale. “Het werd een wedstrijd op het scherpst van de snee. Het was hard en spannend. Je kunt een bekerfinale niet vergelijken met een competitiematch. Bij een bekerfinale moeten ze alles geven en mogen ze niets aan het toeval overlaten.”

Emotie

Dat weet Senne, want hij zag de Giants al drie keer de beker winnen, in vijf gespeelde finales. “Ik kreeg een heel goede plaats in de sectie voor personen met een handicap in Vorst Nationaal. Ik nam een vriend mee die supportert voor Oostende. We komen goed overeen, maar tijdens zo’n belangrijke wedstrijd is het toch moeilijker. Oostende heeft al meer dan tien keer de Belgische beker gewonnen. Mijn sportieve haat voor die ploeg is redelijk groot. Toen wij uiteindelijk wonnen, liepen de tranen over mijn wangen. Ik leefde al dagenlang met stress toe naar de wedstrijd. Basket is emotie.”

Op Sennes kamer staan en hangen ook krantenknipsels van artikels over de Giants, hoedjes, toeters, T-shirts, sjaals en zelfs koffiekoppen. “Mijn liefde voor de ploeg is tien jaar geleden begonnen na een wedstrijd tegen Charleroi in de Lotto Arena. De ambiance was ongelooflijk toen. De toenmalige zaalwachter vroeg me of ik iemand van het team wilde ontmoeten. Ik kende nog niemand dus vroeg gewoon om de grootste eens te ontmoeten. Salah Mejri, die later ook in de NBA speelde, kwam voor mijn neus staan met zijn 2 meter en 16 centimeter.”

“Dat was een échte reus. Ik was zo onder de indruk dat ik vaker en vaker ben gaan kijken. Nu ben ik er bij elke thuismatch en probeer ik ook op verplaatsing mee te gaan, al is dat niet altijd evident omdat ik in een rolstoel zit.”

Hoewel de Giants heilig zijn voor hem, zou Senne ook heel graag eens een NBA-match in de Verenigde Staten bijwonen. Een ultraloper zamelde een paar jaar geleden al geld in om die droom waar te maken, maar toen kwam corona. “Hopelijk komt het er ooit toch eens van”, zegt hij.

Rolstoelhockey

Ondertussen speelt Senne ook rolstoelhockey. Geen basket, want dan moet je je rolstoel handmatig kunnen besturen. “Ik gebruik mijn kin om te sturen.” Op 4 juni speelt hij een wedstrijd in Merksem. Bij deze zijn alle Giants-spelers ook uitgenodigd om eens naar zijn match te komen kijken.

Intussen raakte bekend dat ook de stad nog op gepaste wijze hulde zal brengen aan de Giants voor hun overwinning zondag. De eindstand van de bloedstollende finale, waarin Oostende ook even voor stond, was 77-71.