Op een naai- en handwerkbeurs in Sint-Antonius afgelopen weekend werden we verrast door een héél leuk portret van Ateljee Caro, de stoffen-, ritsen en handwerkwinkel van Carolien Lembrechts in Zoersel-Dorp. Voorlopig nog in bijberoep, maar vanaf 1 april voltijds. Op de illustratie is Carolien zelf te zien, met haar specialisatie, handgemaakte handtassen en strandzakken, en haar kast vol kleurrijke stoffen met toffe patronen. De illustratie belichaamt perfect haar al even schattig winkeltje. De maker achter die fijne tekening blijkt Petra Mertens (31) uit Westmalle, een illustrator die bovendien een interessant, inspirerend, eigen verhaal te vertellen heeft. Petra tekent al veel langer, maar sinds oktober is ze echt als zelfstandige aan de slag. Niet met verf, borstels en potloden, maar vooral met haar tablet als bondgenoot.

Iedereen kent wel een avatar, vaak gebruikt als selfie op sociale media. Maar die van Petra Tekent zijn zó veel treffender. Nochtans heeft Petra nooit academie gevolgd. “Misschien een jaartje, toen ik zeven was ofzo, maar ik vond het niet zo fijn dat leerkrachten me vertelden hoe ik exact een tekening moest maken. Ik heb het altijd moeilijk gehad om binnen het kader van een afgelijnd schoolsysteem te functioneren. In het secundair ben ik naar het Lemmensinstituut in Leuven gegaan, waar ik woordkunst volgde. Op internaat gaan vond ik niet erg. Daarna ben ik sociaal werk gaan studeren.”

Zelfbeeld

Op een bepaald moment, toen ze aan het worstelen was met haar zelfbeeld, begon Petra opnieuw te tekenen, zoals ze vroeger vaak had gedaan. Maar ditmaal op haar tablet. “Als kind gebruikte ik het tekenen vooral om mijn fantasie in kwijt te kunnen. Mijn grote passie nu is bodypositivity en fatactivisme. Als dik persoon mis ik een positieve representatie van dikke lichamen in ons medialandschap. Veel van mijn persoonlijk werk draait dan ook rond het zichtbaar maken van deze gemarginaliseerde doelgroep. Door opnieuw te gaan tekenen, ben ik mezelf beginnen te aanvaarden. Ik heb gestruggeld met mijn gewicht. Niet omdat ik er zelf zo’n probleem had, maar omdat anderen de focus steeds op je lijf leggen. Mijn pijnklachten werden vaak toegeschreven aan mijn gewicht. Je moet vermageren, klonk het, terwijl ik achteraf hyperflexie van mijn gewrichten bleek te hebben.”

Autisme

Twee jaar geleden werd bij Petra de diagnose autisme gesteld. “Veel puzzelstukjes vielen in mekaar. Zoals mijn prikkelgevoeligheid en hyperfocus. Ik snap die dingen nu beter. Boodschappen doen is heel stresserend voor mij, door de drukte. Sinds ik weet dat ik autisme heb, weet ik ook dat ik mijn grenzen mag stellen. Vroeger was ik een kampioen in maskeren en copinggedrag.”

Meer acceptatie, minder oordeel

Meer acceptatie, minder judgement of oordeel. Dat wil Petra Tekent via haar illustraties bereiken. Petra streeft ernaar om haar illustraties zo inclusief mogelijk te maken met thema’s zoals LGBTQIA+, neurodivergentie, mentale gezondheid en fysieke beperkingen. “Bodypositivity is tegenwoordig zo’n marketingbegrip geworden, dat ik liever fatactivisme gebruik. Deze thema’s liggen dicht aan mijn hart. Maar ik leg me net zo graag toe op unieke geboortekaartjes of logo’s. Een vriendin traint paarden, en voor haar bedrijf Light and Supple Horses mocht ik allerlei illustraties maken. Sindsdien weet ik dat ik goed paarden kan tekenen”, lacht Petra. “Ik maakte ook een reeks naaktportretten van vrouwen met molligere lichamen, of veel beharing op de benen. Nadien zag ik eigenlijk alleen maar mooie lichamen op die portretten. In die bodypositivity-portretten wil ik me nog verder verdiepen.”

Als Petra niet tekent, doet ze andere creatieve dingen, zoals zelf kledij maken. Of met haar hondje, Pochi, bezig zijn.

www.petratekent.com, ook op Instagram