Je leest het goed: Lotte De Vet begint aan de marathon van Barcelona met de handen aan het stuur van een rolstoel waar haar vriendin Kimberly in zit. Al lopend willen ze in minder dan drie uur 54 minuten de finish halen. “Vorig jaar heb ik dat al eens gedaan in Wuustwezel. Ik finishte toen in een tijd van 3 uur 35 minuten, maar het parcours daar is niet officieel erkend door de IAAF. Mijn wereldrecord was dus niet geldig”, verduidelijkt Lotte.

Ook opvallend: van alle marathons die in Europese steden worden georganiseerd, was Barcelona de enige stad die Lotte en Kimberly wilde laten starten. “Ik heb steden zoals Berlijn en Amsterdam gestuurd en kreeg daar steeds een negatief antwoord om ‘veiligheidsredenen’. De rolstoel heeft wel grote wielen die makkelijk over de hielen van andere mensen kunnen rijden, dus dan begrijp ik wel dat niet elke stad ons wil laten starten.”

LEES OOK. Lotte uit Wuustwezel loopt Marathon des Sables voor het goede doel

Dromen volgen

In het dagelijks leven is Lotte leerkracht in het buitengewoon onderwijs, maar sport staat centraal in haar leven. “In mijn job tracht ik jongeren te helpen hun doelen te bereiken. Ooit zei een van mijn vrienden: volg je dromen, zij weten de weg. Dat is mijn levensmotto geworden en dat wil ik ook overdragen naar mijn leerlingen. Als kind begon ik met zwemmen en atletiek. Op 15-jarige leeftijd maakte ik de overstap naar triatlon. Naast deze multi-sport heb ik me ook gewaagd aan grotere en meer uitdagende doelen. Zo fietste ik de afgelopen jaren de Mont Ventoux op met mijn eenwieler en reed ik een tweede plaats in de Crocodile Trophy, een mountainbikerace van 700 kilometer in acht dagen in Australië. Ik liep naar een zevende plaats in de Marathon des Sables, 250 kilometer door de woestijn in zeven dagen en dat bij een temperatuur van 48 graden Celsius. Mijn voeten zagen er toen net zo uit als die van Tom Waes na zijn Marathon des Sables. Ik moet zeggen dat ik meestal bij de jongste deelnemers behoor.”

Lotte geniet van het leven en van hetgeen ze doet. Ze beseft ten volle dat ze een goede gezondheid heeft meegekregen en daarvoor is ze dan ook zeer dankbaar. Ze begeleidt mensen voor wie sporten niet zo evident is. Ze geeft sportkampen voor kinderen met een lichamelijke beperking. In 2018 verbleef ze nog zes maanden in Australië waar ze werkte in een school voor kinderen met een beperking.

Marc Herremans

Lotte werkt sinds kort ook mee aan het revalidatieproject van Marc Herremans Athletes for Hope. “Met nog andere atleten zamelen wij geld in voor de aankoop van een staprobot voor kinderen. In dit toestel kunnen de kinderen dan komen revalideren in de natuur tussen de paardjes.”

Nu richt Lotte al haar aandacht op haar wereldrecordpoging op 19 maart in Barcelona. “Ik heb Kimberly leren kennen via To Walk Again, de foundation van Marc Herremans. Zij heeft SMA, spinale musculaire atrofie. Dat heeft natuurlijk een grote impact op haar leven. We werden goede vriendinnen en willen samen avonturen beleven.”

Nu ze effectief mogen starten, zijn Lotte en Kimberly er wel klaar voor, inclusief vrienden en familie die zullen meereizen naar Barcelona. “We hebben getuigen langs het parcours nodig om ons wereldrecord officieel te laten meetellen. De hele race zal ook gefilmd worden en dan sturen we de beelden door naar Guinness World Records. Zij hebben dan twaalf weken de tijd om er op te reageren, dus we hopen om dan een mooi certificaat op zak opgestuurd te krijgen.”