COLUMN. “Ik verlang naar impact. Doelgericht. Geen tamtam”

Mijn verstand op nul en een tandenborstel die langs elke millimeter van mijn gebit walst. Geen enkele tand wordt gemist, of de app op mijn smartphone wijst me erop. Hoelang moet ik mijn tanden poetsen? Dat heeft de app in de hand. Mijn tandenborstel eindigt de sessie tot op de seconde en bouwt voort op de voorgaande sessies. Efficiënt en effectief.

Nadenken hoeft dus niet meer. Het lukt ook niet. Dat is het fijne aan een slimme tandenborstel. Het gezoem doorheen mijn hoofd zorgt ervoor dat ik niet kan denken. Een beetje zoals het gekrijs van een kind, maar dan aangekondigd. Monotoon. Met een voorspelbaar einde en een aan- en uitknop.

Ik staar naar de vrouw die ik in de spiegel zie. Ik kijk haar diep in de ogen. De ogen zijn de poort naar de ziel, zeggen we wel eens. Een ziel die deze ochtend in mijn lichaam een ontsnappingsroute uitstippelt. Om tot rust te komen. Te ontspannen. Op zoek te gaan naar de zorg die het lichaam niet bieden wil, maar wel nodig heeft. Mijn tandenborstel eindigt de sessie. Geen gezoem meer. Tijd om na te denken. Waarom ziet de vrouw in de spiegel er zo moe uit? Uitgeteld. Door al het werk en vooral de frustraties die daar soms mee gepaard gaan. Als het onnodig traag gaat, iets inefficiënt verloopt, dan ligt me dat dwars.

In het leven heb ik talloze obstakels overwonnen. Zowel op persoonlijk als op professioneel vlak. Omdat ik aan het stuur van mijn leven stond. De controle had en tot op een zekere hoogte niet werd onderworpen. Niet werd onderdrukt of kleiner gemaakt. Al wordt dat meermaals geprobeerd. Maar ik duld het niet.

Het leven is te kort. Er is te weinig tijd. En die tijd wil ik zinvol benutten. Dat is de aard van het beestje. Ook in het professionele leven. Ik verlang naar impact. Doelgericht. Geen tamtam. Berekende risico’s nemen en gewoon springen. Zoals mijn slimme tandenborstel berekend en doelgericht langs mijn gebit walst, zo wil ook ik door het leven walsen. En af en toe iets langer stilstaan hoort daar dan ook bij.

Uiteindelijk beloofde niemand me morgen.

Ook God niet.