LEES OOK. Collega’s maken mensenketting als eerbetoon aan overleden sluiswachter: “Ik heb al zijn mails nog eens herlezen”

“We nemen vandaag afscheid van Kris met een lach en een traan. Een lach voor de warmte en liefde die van hem uitgingen. Een traan omdat we weten dat het afscheid definitief is.” Met die mooie woorden werd de afscheidsplechtigheid geopend nadat ‘The Sound of Silence’ van Simon & Garfunkel de honderden aanwezigen een krop in de keel had bezorgd.

En zo zouden er nog volgen, want verschillende familieleden en vrienden namen het woord en rakelden met emotionele teksten hun mooiste herinneringen op aan Kris. Te beginnen met Nadine, die in haar verhaal de deugnieterij van haar broer aanhaalde. “Van een vernielde nieuwe poppenwagen tot papa die je lag op te wachten in je slaapzak, toen je op kampeervakantie stiekem naar het dorp trok om er te gaan feesten. Je was altijd te vinden voor een grap en een grol.”

“Je wist als geen ander welke krakende treden je moest overslaan toen je weer eens van een feestje thuiskwam. Als jongste van het gezin zagen onze ouders heel wat door de vingers, maar je was een broer uit de duizend.”

“Ik heb het misschien nooit echt gezegd, maar ik hoop dat je weet dat ik enorm veel van je houd”, vertelde zus Hilke. “We zullen je levenslust koesteren en proberen het leven elke dag te vieren. Je hebt geleefd, gewerkt en gefeest voor twee. En waar je nu ook bent, broertje, feest ze.” Luttele seconden later klonk ‘Leef’ van André Hazes Jr. door de speakers. Een boodschap die bekrachtigd werd door foto’s van een dolgelukkige Kris, een Antwerpenaar waar de levensvreugde van afspatte.

Een belangrijke factor in dat geluk was de nauwe band met familie en vrienden. Zo stond het wekelijkse tennispartijtje met petekind Thomas met stip genoteerd in Kris’ agenda. “Je droeg me op handen alsof ik je eigen zoon was. Toen ik het nieuws vernam, stond mijn wereld even stil. Maar jij zorgde er ook meteen weer voor dat hij weer begon te draaien. Ik trek me op aan alle mooie momenten die we samen hebben beleefd. Until we meet again, on the other side.”

Sportieve sfeermaker

Naast een passioneel tennisser was Kris ook een begenadigd (zaal)voetballer. Maar ook skiën was zijn ding, en dan vooral de après-ski. Vreemd is dat op zich niet, want Kris stond bekend als een sfeermaker. “Overal waar je kwam, klonk jouw lach het luidst. Feestjes en lachen zijn de rode draad doorheen je leven”, vertelt vriendin Nadia.

“Ik ben er zeker van dat je in de wolken voor evenveel ambiance zult zorgen als je hier deed. Leer de engeltjes maar eens wat feesten is. Elke keer we nu een ster zien glinsteren, denken we met de glimlach aan jou. De Kris is een feestje aan het bouwen daarboven, denken we dan.”

Tot slot nam ook schoonbroer Bert nog even het woord. Hij las een tekst voor die Kris’ echtgenote Katrien schreef voor haar man. “Aan fantastische ideeën en plannen geen gebrek: een hond, een buitenverblijf en trouwen. Op onze oude dag met een glas rode wijn in de Italiaanse zon, daar gingen we voor. En dat doen we nog steeds.”

“Je laat een grote leegte na. Je was een echte gever, iemand die voor iedereen paraat stond, af en toe tot mijn eigen frustratie. Dankjewel voor je aanstekelijke lach, zorgzaamheid en vriendschap. Kortom, dankjewel voor alles. Je wordt nooit vergeten.”