De zussen Amber en Lauren Van Gestel stonden enkele jaren geleden in Gazet van Antwerpen omdat het ongezien was dat twee zussen op zo’n jonge leeftijd zonder andere MS-patiënten in de familie allebei die diagnose kregen. MS blijft vooralsnog een ongeneeslijke ziekte die de zenuwbanen aantast. Ook voor hun ouders zakte de grond van onder hun voeten weg.

Wat opviel, was hun veerkracht. In plaats van bij de pakken te blijven zitten, organiseerde het gezin onder impuls van de vriendinnen smulfestijnen ten voordele van de MS Liga om wetenschappelijk onderzoek naar de ziekte te financieren. Door de coronabeperkingen stopte dat initiatief na vier edities, maar in totaal konden ze 35.000 euro overdragen.

Door dat voortschrijdend wetenschappelijk onderzoek konden Amber en Lauren zelf nieuwe maandelijkse thuisinspuitingen van medicatie uittesten, zodat ze niet meer voor baxters naar het ziekenhuis moesten. Lauren is ermee gebaat, bij Amber waren er te veel bijwerkingen zodat ze nu toch opnieuw elk halfjaar voor een baxter naar het ziekenhuis moet. Dit jaar kreeg ze daar in het ziekenhuis een telefoontje van haar nieuwe collega, audioloog Annick Mous, om haar succes te wensen.

Sinds juni 2022 werkt Amber bij hoorcentrum Amplifon in Kapellen in een systeem van progressieve werkhervatting in 4/5de met een VOP-premie. Deze Vlaamse ondersteuningspremie compenseert de eventuele extra kosten of de lagere productiviteit die samengaan met een erkende arbeidsbeperking.

“Ik wil graag getuigen dat de diagnose geen eindpunt moet zijn. Toen ik in 2017 hoorde dat ik MS had, was ik bang dat ik niet dezelfde kansen zou krijgen. Maar ik heb nooit dat gevoel gehad. Eén werkgever heeft me wel ontslagen omdat ik MS heb. Mijn opa en hond waren vlak na elkaar gestorven, ik had het moeilijk, en vroeg enkele verlofdagen. ‘Ik kan niet op je rekenen’, klonk het. Toen is MS eigenlijk gebruikt als reden om me te ontslaan.”

Rusten

Amber hoorde vorig jaar via een vriendin die werkt als audioloog bij Amplifon dat er een vacature in Kapellen was. “Ik ben eerst met een maatschappelijk werker gaan praten, want ik merk wel dat als ik vijf dagen op vijf werk, ik soms mijn focus verlies. Ik heb één dag nodig om te rusten en doktersafspraken te kunnen inplannen. Bij mijn tweede contact heb ik tegen de HR-dienst gezegd dat ik MS had. Intussen was ik zelf al op zoek gegaan naar een systeem dat ondernemers zo weinig mogelijk nadelen ondervinden. Ik heb dan zelf gezorgd dat die VOP-premie voor mij in orde was.”

HR-manager Lien Michiels legt uit dat Amplifon wel meer mensen in dienst heeft in een systeem van progressieve werkhervatting. “Dat gaat zeker niet enkel om chronisch zieken, maar bijvoorbeeld ook mensen die terugkeren na een zware bevalling, kankerbehandeling of depressie.”

Voor regiomanager Björn Buvens is Amber geen andere werknemer dan iemand anders. “We sparen haar niet speciaal, we geven haar ook zeker niet minder kansen. Amber is zelfs een van onze sterkere nieuwkomers. Ze startte op eigen initiatief al een social mediacampagne op en is actief op linkedIn zonder dat we het vragen. Maar als ze toch een moeilijker moment krijgt, gaan we daar zeker een mouw aanpassen. Het is hetzelfde als iemand belt dat zijn of haar kindje ziek is, dan proberen we ook een oplossing te zoeken. Als bedrijf moet je niet alleen voor je klanten, maar ook voor je personeel zorgen, dat is ons kapitaal.”

Amber woont nog thuis, maar heeft intussen een vriend. “Mensen denken bij MS direct aan iemand die in een rolstoel zit. Dankzij de medicatie ben ik vrij stabiel, al kan je het ook niet wegtoveren. Ik ben heel open over mijn ziekte, ook naar mijn collega Annick toe.”

Volgens Annick heeft ze eigenlijk nog nooit iets gemerkt aan Amber. “Ik schrok toen ze het vertelde, ben gaan googelen en dan is het heftig wat je leest. Maar de juiste mindset doet veel”, denkt Annick, die trouwens nog een collega-audioloog zoekt om samen met haar en Amber het team in Kapellen te versterken.