De bezoekers beschouwden de trip naar Malle, voorlaatste in de stand, duidelijk als een verplicht nummer, want ze lieten een vat basisspelers op de tribunes postvatten. “Maar het was vooral onze verdienste dat we het hen dertig minuten meer dan lastig konden maken”, zegt Dimitri Nesen. “We speelden een meer dan degelijke eerste helft en de 1-2-ruststand gaf ons hoop op meer. En ook in het eerste deel van de tweede helft waren we zeker niet de minderen.”

Malle-Beerse knokte zich op karakter na een dubbele achterstand naar 2-3 en kreeg toen drie uitgelezen kansen om langszij te komen. “Daar zat mogelijk meer in, maar het getuigt van de klasse van hun doelman dat wij daar niet scoorden”, gaat Nesen verder. “Toen we daarna iets te slap verdedigden, zette Steven Dillien (ex-Malle-Beerse, red.) de 2-4 op het bord en voelde ik dat het heel moeilijk ging worden om nog een keer die kloof te dichten.”

De thuisploeg kreeg de definitieve doodsteek in de tiende minuut, toen Lennon en Dillien er 2-6 van maakten. “Dat laatste kwart was er gewoon te veel aan. De energie was op, we kregen het niet meer belopen, konden geen druk meer vooruit zetten en holden achter een ongrijpbare bal. Gelukkig konden we al bij al de schade nog beperken en kregen we geen dubbele cijfers om de oren.”

De klasseflits van Diogo bij de 2-8 zorgde voor de vele supporters, ook die van Malle, nog voor het hoogtepunt van de wedstrijd. Na afloop kreeg de thuisploeg van haar supporters een meer dan verdiend applaus. “Het is niet in deze wedstrijd dat we punten moesten pakken. Het was vooral belangrijk vertrouwen op te doen. Dat is gebeurd. Als we de komende wedstrijden op deze wijze spelen, dan gaan we de nodige punten pakken om de degradatie te ontlopen. We zijn klaar om de vier volgende wedstrijden te knallen.” (mabe)