Aanvankelijk was het niet de tactiek om voor Jakobsen te gaan. De Nederlander werkte maandag nog feilloos af in de sprint na uitmuntend teamwork. Maar deze keer wou de ploeg gokken op ritwinst voor Evenepoel met een late uitval. Dat is wat Lampaert in elk geval aangaf. “Jammer dat we nog van tactiek veranderden”, klonk het bij Lampaert. “Remco had de benen om hier te winnen. Maar goed er komen nog kansen. Hopelijk hebben we morgen een betere dag.”

Simmons à la Stybar

En dat het niet helemaal naar de zin van Evenepoel was, viel duidelijk van zijn tronie af te lezen. De wereldkampioen kon er duidelijk niet om lachen. Of het om de gemiste kans met Jakobsen ging of het feit dat hij zelf zijn kans niet kon gaan, moeten we in het midden laten. Evenepoel deed wel opnieuw zijn deel van het werk in de sprinttrein voor Jakobsen, maar die kon net als in de eerste rit niet meesprinten. Lampaert eindigde uiteindelijk als eerste van de ploeg achtste. “We begonnen traag vandaag en daardoor zat iedereen nog fris in de finale. Met die brede bochten op het circuit was het hier mogelijk om van alle kanten aan te vallen. Simmons ging rechts aan en ik zat links en kon niet reageren. Uiteindelijk verloren we mekaar allemaal een beetje in de chaos en was het iedereen voor zich. Toen Simmons 30 meter kon pakken, wisten we dat het lastig zou zijn om hem nog terug te pakken. Zo heeft Stybar hier ook al gewonnen. Ik liet me meeglijden en werd zo nog achtste. We mogen natuurlijk niet klagen. We hebben al een zege op zak, maar we willen meer.”

De hitte was opnieuw een factor in San Juan. Het kwik klom opnieuw boven de 40 graden Celsius en op het tarmac van het circuit klom de temperatuur zelfs boven de 60 graden. “Het was niet te doen”, zei Lampaert. “Zeker de eerste twee uren was het niet te harden. Daarna koelde het gelukkig wat af.”

LEES OOK. 23 cijfers over Remco Evenepoel, die vandaag 23 kaarsjes uitblaast