Het duo leerde elkaar kennen toen ze allebei 17 jaar waren tijdens een muziekworkshop. Toen al merkten ze dat ze dezelfde muzikale taal spreken. Fast forward tien jaar later ligt het debuutalbum van Imaginary Sister, We Became Quite Good At Hesitating, op tafel. Een intieme plaat, opgenomen te midden van de stad in het voormalige appartement van Kathy Vanhout. “Een jaar lang trokken we ons er geregeld terug om samen te schrijven”, vertelt Vik Hardy. “Waardoor ik maanden in een muziekstudio tussen de opnameapparatuur lag te slapen”, grinnikt Kathy Vanhout.

Het afgelopen decennium hebben beide artiesten een hele weg afgelegd. Vik maakt deel uit van de liveband van Tamino, Tsar B en Tristan, van wie hij ook producer is. Kathy schrijft over film en literatuur voor verschillende bladen. Die ervaringen sluipen mee in het muzikale universum van Imaginary Sister. “Het zorgt ervoor dat er meer ruimte is om te experimenteren. Alles moet iets minder snel gaan dan bij andere projecten en we denken minder conventioneel na. Sommige nummers zijn haast schetsen die niet voldoen aan een traditionele structuur”, zegt Vik. “Naast onze partners heeft niemand het album beluisterd voor het uitkwam. We hebben volledig op elkaars mening vertrouwd en geloofd in onze eigen visie.”

Binnenkijken

Geknars en geruis, zo begint White Socks, het nummer dat het album in gang zet. Alsof je als luisteraar de slaapkamer van Kathy binnenstapt. “Alles moet écht klinken”, zegt Kathy. “Eerst maakten we ons druk om een krakende vloerplank. Later zagen we het als iets wat zo hoorde.” De ruimte moet voelbaar zijn in de plaat, vindt ook Vik. “We hebben een heleboel micro’s naar het plafond gericht. Een plaat die heel clean aandoet, past niet bij het verhaal dat we vertellen.”

De passie voor cinema en literatuur die het duo deelt, sluipt mee in de songteksten. “De grens tussen realiteit en fictie is een fijne plek om op te zoeken”, zegt Kathy. “Ik heb een heleboel losse zinnen in de notities van mijn telefoon staan. Vaak beelden die volledig van de pot gerukt zijn” – I wish you believed in easterbunnies – maar die wel exact mijn gevoelens uitdrukken.” Met een mix van fantasie, humor en integriteit stapt het duo weg van de soms te sterke realiteit.

Dat trekken Kathy en Vik ook door in hun muziekvideo’s, waarbij ze inzoomen op een detail of handeling die daardoor opeens meer betekenis krijgt. “Ik ben al heel mijn leven zo geobsedeerd met muziek bezig, dat video’s maken me ertoe dwingt om op een andere manier te gaan nadenken”, zegt Vik.

(Lees verder onder de video)

Dinsdagavond stellen ze hun debuutalbum voor in café Kiebooms op het De Coninckplein, waar ze een jaar geleden voor het eerst samen op het podium stonden als Imaginary Sister. Maar intussen blijven de ideeën stromen. “Volgende maand duiken we terug in ons archief aan beelden”, zegt Kathy.

Het tweede album zal snel vorm krijgen, klinkt het. “Elke muzikant heeft last van de vloek om zijn voorgaande muziek niet goed genoeg te vinden. Je kan dat haast niet ontwijken”, zegt Vik. “Maar ik wil niet in datzelfde bedje ziek zijn. In ons debuut geven we ons volledig bloot. Nu kriebelt het om verder te gaan.”

Imaginary Sister, dinsdag 24 januari in café Kiebooms om 20u. Inkom 5 euro, gratis inkom bij het aankopen van een plaat. 27/1 zijn ze nog te zien in het Dax Café in Turnhout, 29/1 in ’t Groot Verzet in Lint. Instagram @imaginarysister_.