Het consultatiebureau van Kind en Gezin, waar jonge ouders met hun baby’s naartoe komen, lag nog in de Amelbergastraat toen dokter Brosius er startte. Tegenwoordig heeft Wiegwijs, de nieuwe naam, een knusse thuis in het Huis van het Kind op de Schriekweg. De gemeente zorgde voor een receptie en de vrijwilligsters hadden broodjes gesmeerd.

Irène Brosius was in die 27 jaar amper twee dagen afwezig. In Zandhoven moesten ze dus bijna nooit op zoek naar een vervangster, wat een luxe is want het is niet makkelijk om dokters te vinden voor de consultatiebureaus. Gelukkig zijn er wel al twee artsen gevonden die haar nu gaan vervangen. “Ik wou vroeger graag pediater worden, maar dat ging niet. Er waren weinig specialisatieplaatsen, dus ben ik huisarts in Vorselaar geworden. Op een gegeven moment viel de dokter van het vroegere Kinderheil in Vorselaar weg en ben ik in dat gat gesprongen. Nadien kwam de plaats in Zandhoven vrij en heb ik me daar op toegelegd. Vroeger was het elke dinsdagavond en donderdagnamiddag. Tegenwoordig zijn we overgeschakeld op een wekelijkse dinsdagavond en donderdagnamiddag om de veertien dagen, omdat de kindjes niet meer altijd bij de verpleegster én bij de dokter moeten passeren.”

Irène Brosius combineerde het altijd met haar huisartspraktijk in Vorselaar. “Maar ik ben nu met pensioen. Om toch wat sociale contacten te onderhouden in beroepssfeer, blijf ik wel nog één dag per week voor de FOD Sociale Zaken expertises doen.”

“Wat de hoofdtaak van een dokter bij Wiegwijs is? We schrijven geen medicatie, maar gaan doorverwijzen bij een probleem, doen ontwikkelingsonderzoek en vaccineren.”

De zestien trouwe vrijwilligers gaven haar een wandelreis en een mooi zelfgemaakt kerstlicht cadeau. Zelf had ze voor iedereen een doosje pralines bij.

Brosius krijgt ze nu meer tijd om van haar drie kinderen en twee kleinkinderen van 5 en 1 jaar te genieten. “Ik ben dankbaar voor alle inzet van de vrijwilligers in Zandhoven. We vormden altijd een goed team.”

Burgemeester Luc Van Hove (CD&V) dacht dat Wiegwijs nog vooral een affaire van moeders met kinderen is, waar de papa’s niet aan te pas komen. Maar dat werd meteen rechtgezet. Er blijkt in die 27 jaar een hele evolutie afgelegd, waarbij eerst inderdaad alleen mama’s met hun kindje kwamen, maar nadien kwamen de papa’s mee als een soort van zittende bondgenoot. Vandaag de dag zijn het meer en meer de papa’s die het voortouw nemen wanneer de mama’s eventjes gaan zitten. Dat verbaasde de burgemeester, die bij groot toeval net Irene van De Mens op zijn autoradio had gehoord toen hij naar het consultatiebureau reed.