Boesjkammeree op het Koning Albertplein. Dat is het café waar hele generaties jongeren hun eerste pintje dronken, waar vriendschapsbanden voor het leven werden gesmeed en waar studentenclubs een warm onderdak vonden. “Ik heb dit café nooit voor de centen gerund. Voor mij was den Boesj een grote gemeenschap, veel mensen verliezen een tweede thuis. Dit doet mij heel veel pijn”, vertelt Pascal Van Himste.

LEES OOK. COLUMN. Op kerstavond ging je in Mechelen om middernacht niet naar de nachtmis, je ging naar den Boesj

Gedurende 25 jaar heeft de ondernemer het café uitgebaat, maar de gevolgen van de coronacrisis kwam hij uiteindelijk niet te boven. “We konden onvoldoende omzet draaien. Daardoor waren de inkomsten ontoereikend om de huur te betalen en de huisbaas heeft jammer genoeg geen enkele toegeving gedaan”, zegt Van Himste. Scalle, zoals veel van zijn klanten hem kennen, belandde in een juridische procedure met zijn huisbaas.

“Achterstallen in de huur speelden me parten. Na een uitspraak van de rechter worden we nu uit het pand gezet. Puur juridisch is daar weinig tegen in te brengen, op moreel vlak is het een andere zaak”, legt de cafébaas uit.

Komend weekend zijn klanten een laatste keer welkom in café Boesjkammeree. Tijdens The Last Dance Closing Weekend kunnen ze nog een allerlaatste keer hun dansbenen losgooien. Zowel vrijdag als zaterdag. Cafébaas Scalle, die het emotioneel moeilijk heeft, zal zeker van de partij zijn. “Ik ben gebroken. Dat is de zuivere waarheid, maar de mooie herinneringen blijven. Het einde had ik me wel anders voorgesteld”, zegt hij.

Pascal Van Himste is in de Mechelse stationsbuurt ook zaakvoerder van restaurant Meatery en in Hofstade (Zemst) baat hij de Gasthofhoeve uit.