Jack Van Poll was afkomstig uit Roosendaal, waar de familie eigenaar was van de bekende drukkerij en uitgeverij De Koninklijke Grafische Van Poll. Jack was voorbestemd om ondernemer te worden en zou de firma succesrijk leiden tot hij ze in 1979 verkocht, maar zijn hart klopte toch vooral voor de jazzmuziek, die hij als tienjarige in 1944 leerde kennen via de Canadese bevrijders.

“Noten lezen kon ik niet, maar improviseren op piano wel”, bekende Van Poll in een interview in Gazet van Antwerpen bij zijn tachtigste verjaardag in 2014. Die werd toen luisterrijk gevierd met een concert in de Roma, samen met vele oude en jonge vrienden die zijn pad hadden gekruist.

Roosendaal

Omdat er in Roosendaal niets te beleven viel, stortte Van Poll zich in de jaren vijftig in de Antwerpse jazzscene, die op dat moment gedomineerd werd door Jack Sels. Met deze legendarische saxofonist en met Cel Overberghe op bas en Butch Peleman op drums speelde hij vaak in de Gard Sivik, De Stal en De Zolder op de Stadswaag. In de jaren zestig stond hij op het podium van Jazz Bilzen. Daarna leidde hij zijn eigen September Jazzclub bij het Conscienceplein en begeleidde hij zangeressen als Deborah Brown, Dee Dee Bridgewater, Dee Daniels en Sofie. Hij mocht zelfs op tournee met grootheden als Lionel Hampton en Dizzy Gillespie.

In de jaren tachtig was hij wekelijks te horen in het Swingcafé op de Suikerrui, waar hij jongeren als Bert Joris, Dré Pallemaerts en Hein van de Geyn onder zijn hoede nam. Tussendoor schreef hij filmmuziek voor Robbe De Hert en voor de televisieserie ‘Niet voor publicatie’.

Jef Neve

Na een lang intermezzo in Kaapstad in Zuid-Afrika, waar hij jazzmuziek doceerde, ging hij in Schoten wonen. Optreden bleef hij graag en veel doen, hij kwam nog geregeld in De Muze en Hopper. Opnieuw ontfermde hij zich over jong talent zoals de Zuid-Afrikaanse zangeres Dudu Puoane en pianist Jef Neve. “Jazzgeschiedenis bestaat niet. Jazz is nu”, geloofde Van Poll, die op een podium samenspelen belangrijker vond dan de vele lp’s en cd’s die hij maakte.

Dat waardeerden ook zijn collega’s en leerlingen. “Jij was mijn echte jazzpapa. Warm, zonder vooroordelen, open, overgetalenteerd, ontroerend, geestig maar boven alles iemand met een gouden hart”, reageerde Jef Neve op de dood van zijn mentor. Jack van Poll werd 88.

www.jackvanpoll.com