De Sint-Martinusparochie van Westmalle heeft redenen tot feesten. De langverwachte kerkrestauratie waarbij de buitenmuren en het dak helemaal werden aangepakt, is afgerond. Als kers op de taart keerde zopas het originele doopvont uit de zestiende eeuw terug.

“Het doopvont is net als de kapel waarin het stond achthoekig”, wijst Thierry van der Straten Waillet van de kerkraad. “Tijdens de Franse revolutie verdween het. De kerk werd omgedoopt tot hooizolder. Zo’n twintig jaar geleden dook het doopvont op in een magazijn van de stad Antwerpen waar het stond te verkommeren. Er staat duidelijk Sint-Martinus Westmalle en de datum ingegrift in het Latijn. Maar de kosten waren toen te zwaar om het terug te halen. Via bemiddeling door Pierre Meulepas, verbonden aan het Museum Plantin-Moretus, is het nu alsnog gelukt.”

Intussen was de voet wel afgebroken en moest het doopvont nog gerestaureerd worden. Het staat nu opnieuw te pronken in de achthoekige kapel die speciaal een nieuwe lik verf kreeg en waar het beeld van Onze-Lieve-Vrouw werd gehangen aan de muur.

Pastoor Frans Wouters en pastoor Bart Goossens gingen beiden voor in de feestmis. Hoe kan je beter de triomfantelijke terugkeer van een doopvont vieren dan met een dopeling? Noémie (vier maanden) is de tweede dochter van Xenia (35) en Homer (36) uit Charkov (Oekraïne). Ze hebben al een dochter Madlien (6). Eind april vluchtten Xenia en haar moeder samen met Madlien richting Zoersel. “Vanaf het eerste contact voelden we direct een klik”, vertellen Katrijn en Nick uit Zoersel. “Xenia was zwanger en ik heb haar toen als buddy een beetje begeleid. Ze konden eerst in de pastorie in Zoersel verblijven maar hebben nu een klein huurhuis in Zoersel gevonden.”

Intussen konden vader Homer, zijn moeder en de ouders van Xenia ook het oorlogsgeweld ontvluchten, want Charkov was en is een van de zwaarst bestookte steden. Voor hen was het heel bijzonder en ontroerend om Noémie volgens de katholieke ritus te laten dopen. Ze zijn orthodoxe christenen. “In grote lijnen komen de rituelen overeen, maar bij Madlien bijvoorbeeld werd ze helemaal in het doopwater gedompeld, terwijl hier bij Noémie alleen haar hoofdje boven het doopvont werd gehouden”, zegt Xenia. Haar moeder moest een traantje wegpinken.

Katrijn en Nick zijn nu de meter en peter van Noémie. De kindjes hebben Franse namen, omdat hun papa in Rwanda werd geboren, maar voor de rest wel gewoon Oekraïner is.

De doop vond niet boven het teruggekeerde doopvont plaats – dat is te poreus – maar boven een koperen doopvont voor het altaar. De kerk van Sint-Martinus bevat zelfs nog een derde doopvont. Er werd gebeden voor vrede in Oekraïne. “Dat iedereen de liefde van God in zijn hart mag voelen”, sprak pastoor Frans hoopvol.

Na de viering was er een receptie waarop alle parochianen welkom waren.