“Vier jaar geleden verhuisde ik van Georgië naar hier. Ik ben naar België gekomen omdat ik transgender ben. In mijn land is de situatie niet goed voor transgenders. Mijn leven was daar niet veilig dus ben ik vertrokken.”

“Ik ben nu dertig jaar oud en transgender sinds mijn vijftiende. Operaties heb ik niet ondergaan.”

“Ik merkte dat ik niet in het juiste lichaam geboren was tijdens mijn jonge tienerjaren. Rond mijn twaalfde. Ik voelde me meer vrouwelijk en speelde niet graag met de jongens. Ik kreeg daar stress van.”

“Maar mijn familie wilde daar allemaal niets van weten. Ze wilden niets meer met mij te maken hebben. Toen ik zestien was, ben ik uit huis getrokken en ben ik alleen gaan wonen in een kleine studio. Alle contact met mijn familie is verbroken. Dat is natuurlijk pijnlijk, maar anders zou ik een heel ander leven moeten leiden.”

“Hier in Antwerpen ben ik gelukkig. Ik woon aan de Groenplaats en daar woon ik graag. Het is een veilige plek. Volgende maand start ik met een opleiding tot poetsvrouw. Er werd mij gevraagd wat mijn droomberoep is. Het liefst zou ik kapster worden, of schoonheidsspecialiste. Maar het is nu niet aan de orde om aan mijn droomberoep te denken. Eerst moet ik werken en geld verdienen. En misschien lukt het me daarna wel.”