“Ach, wat doe je eraan”, aldus Matisse Thuys. “We deden echt wat we konden en speelden volgens mij geen slechte wedstrijd. De eerste twintig minuten had Heist het voordeel, toen waren zij sterker. Maar nadien was dat niet meer het geval. We kwamen vroeg op achterstand, maar we hebben de kopjes niet laten hangen. Ook niet toen we in de tweede helft met tien man vielen na een tweede gele kaart voor Lukebakio. We gaven ons niet gewonnen en enkele minuten later scoorde ik de gelijkmaker. Dat het een mooi doelpunt was? De goal mocht gezien worden, maar het was ook een mooie voorzet van Traore. Die 1-1 gaf ons moed. Ook al stonden we met een man minder op het veld, het was er niet aan te zien. Ik geloofde helemaal in puntenwinst. Tot het handspel en de penalty er anders over beslisten. En dat smaakt heel zuur, want dit verdienden we niet. Dat het nog 3-1 werd, maakt op zich geen verschil. De strafschop besliste deze keer over winst of verlies. Dat is jammer want we verdienden beter. Zo vind ik de twee punten en een laatste plaats ook niet terecht. We deden het al beter dan die naakte cijfers, maar elke keer loopt er wel wat mis. We hebben ook niet altijd de meeval die je wel eens kan gebruiken. Maar goed, dit is een ontgoocheling. De zoveelste in deze competitie, maar dat we mentaal nog veerkracht toonden na de rode kaart is een pluspunt. We zijn geen dood vogeltje, daar troost ik me mee.” (gf)