Roger Mergeay werd op 11 april 1943 geboren in Mechelen. Op 17-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut in de eerste ploeg van KV Mechelen, waar hij eerder ook de jeugdreeksen doorliep. In zijn debuutmatch tegen Racing Club de Bruxelles was hij meteen ook goed voor zijn eerste doelpunt. Uiteindelijk speelde hij in twaalf seizoenen bij Malinwa 233 wedstrijden en scoorde hij achttien doelpunten.

Met KV Mechelen bereikte hij onder meer de finale van de Beker van België in 1967 en bij de nationale ploeg van het leger speelde hij samen met Paul Van Himst. Hij maakte zelfs zo veel indruk dat hij in 2004 bijna verkozen werd tot Speler van de Eeuw. Hij moest alleen Michel Preud’homme en Torreke Lemberechts laten voorgaan. Na zijn periode in geel en rood speelde Mergeay nog even voor KSC Lokeren en Jong Lede, waar hij ook trainer werd. Nadien coachte hij nog een aantal andere clubs in de lagere afdelingen.

Familieman

Naast zijn voetbalcarrière was Mergeay ook hoofdtechnicus in de werkplaats van de NMBS in Mechelen. “Die job heeft hij altijd heel graag gedaan, maar hij was toch vooral een voetbaldier. Tot zolang het kon stond er altijd voetbal op”, zegt zoon Dimitri. “Daarnaast was mijn vader vooral een goede papa en een echte familieman. Hij was altijd charmant en goedgezind. Het was ook iemand die nooit opgaf. Dat was zijn kracht.”

De voorbije jaren leed Mergeay aan de ziekte van Alzheimer. “Het overlijden van mijn broer Stef, de gitarist van Frituur Paula, was al een zware klap”, vertelt Dimitri. “Nadien kwam er ook zijn ziekte bovenop. Met de hulp van medicatie hebben we zijn leven zo lang en zo aangenaam mogelijk proberen te houden, maar de laatste tijd werd het steeds moeilijker. Hij verbleef ook al een tijdje in een woonzorgcentrum. Zijn overlijden kwam dan ook niet echt als een verrassing.”

Roger Mergeay overleed vorige week dinsdag 11 oktober aan de gevolgen van zijn ziekte. Afgelopen dinsdag werd afscheid genomen in de stedelijke aula in Mechelen. “Het was een mooie dienst”, zegt zijn zoon. “Er waren veel vrienden en familieleden. Ook verschillende ex-KVM-spelers, zoals Kamiel Van Damme en Bob Stevens, waren aanwezig, net als Mark Uytterhoeven. Een trompettist van de harmonie van Malinwa speelde Il silenzio.”