Hij vertoeft intussen met zijn Oumi ergens op de Malediven, zonder cocktail in de hand uiteraard. Samen genieten ze van wat welverdiende rust. Vermoeid zal hij ongetwijfeld zijn. Al die overwinningen – vijftien stuks in totaal - hebben behoorlijk wat krachten gekost, maar het pasgehuwde koppel kan ongetwijfeld ook wat tijd gebruiken om de emotionele rollercoaster van de voorbije maanden een plaats te geven.

Uit handen van ploegmaats

Evenepoel mocht de Flandrien vorige week al in ontvangst nemen toen Patrick Lefevere en zijn team de jaarlijkse teammeetings hielden. Hij kreeg hem uit de handen van zijn ploegmaats. Hij sprak toen ook al een dankwoordje uit.

Voor Evenepoel werd 2022 ronduit een wonderjaar. De twee grote doelen waar hij naartoe werkte, wist hij af te vinken. Luik-Bastenaken-Luik betekende zijn eerste Monument, dat hij in de Vuelta ook zijn eerste grote ronde wist te winnen, was een onverhoopt succes en dat hij er ook nog eens het WK aan toevoegde, was buiten alle verwachtingen. Tussendoor won hij ook nog eens de Ronde van Valencia, de Ronde van de Algarve, de Ronde van Noorwegen, Gullegem Koerse, het BK tijdrijden en de Clasica San Sebastian.

Nu Vélo d’Or?

Een jaar overgoten met overwinningen en dus komt de Flandrien hem meer dan toe. De concurrentie was nochtans extreem sterk. Wout van Aert overtrof zichzelf ook dit jaar, vooral met een Tour waarin hij bij momenten buitenaards leek. Arnaud De Lie moet één van de beste neo-profs in decennia geweest zijn. Jasper Philipsen blonk uit in de sprints in de Tour en Dylan Teuns won zijn eerste klassieker. Evenepoel overklaste ze allemaal. What’s next? De Vélo d’Or?

De uitslag

1. Remco Evenepoel: 510 punten

2. Wout van Aert: 438 punten

3. Arnaud De Lie: 308 punten

4. Jasper Philipsen: 301 punten

5. Dylan Teuns: 183 punten