LEES OOK. Historisch! Westerlo stunt op veld van landskampioen Club Brugge en pakt 12 op 12

4-0. 6-0. 5-0. 5-0. Laat ons eerlijk zijn: velen dachten dat Club Brugge zoals de vorige vier keer – en zelfs na een Europese midweekmatch – over Westerlo zou walsen. De Kemphanen zijn doorgaans een hapje voor blauw-zwart. Maar kijk: na twintig pogingen zijn ze voor het eerst in Jan Breydel komen winnen. Een verjaardag in mineur voor CEO Vincent Mannaert, die 48 werd. Want het was een volledig vermijdbare nederlaag.

“Als je niet efficiënt bent, kan je geen matchen winnen”, zei Carl Hoefkens. Zo’n avond was het inderdaad. Check de statistieken: dertien pogingen op doel, elf pogingen naast/over doel, vijf pogingen geblokt. Aan kansen dus geen gebrek, maar die werden vakkundig de nek omgewrongen. Sowah en Jutgla, tegen Atlético nog de prijsschutters, kregen rust en dat heeft Club geweten. Lang en Yaremchuk kregen nog eens hun kans – begrijpelijk, gezien het drukke schema en hun intrinsieke kwaliteiten. Maar de scherpte ontbrak. Lang kon amper gevaar creëren en werd als eerste gewisseld, Yaremchuk miste voor rust drie goeie kansen. De Oekraïner miste overtuiging in zijn eerste twee schoten en knalde nadien nog eens nipt naast. Van een recordaankoop (16 miljoen) verwacht je in zo’n match meer.

Mentaal lastig

Hoefkens wilde niet op individuen ingaan – doet ie doorgaans wél – en sprak in algemene termen. “Er was misschien een probleem op vlak van automatismen, maar in se was ik niet ontevreden over de prestaties van mijn spelers. Ik had bewust voor stabiliteit op het middenveld gekozen (met Onyedika, Nielsen en Vanaken, red.) en we slaagden er zo in om druk te zetten en in goeie posities te komen. Het was voldoende om de zege binnen te halen, maar op sommige momenten zat het helaas niet mee.”

Overigens was het Vanaken die (voor een leeg doel) de grootste kans miste, dus we moeten niet enkel naar Yaremchuk kijken. Feit blijft wel dat hij net als invaller Larin naliet om vertrouwen op te doen. Dat zag ook Simon Mignolet. “Voor de jongens die nu hun kans kregen, zal dit mentaal wel lastig worden”, zei de doelman. “Als je voor rust al 2-0 voor staat – wat een normale score was –, win je hier en gaan zij met een veel beter gevoel naar de volgende wedstrijden. Voor hen is dit zeker niet leuk.”

Dat Mignolet het mocht komen uitleggen, was handig, want over de tegengoals viel ook wat te zeggen. Kort na rust kreeg Club een corner, maar seconden later maakte Westerlo er aan de overkant 0-1 van. Op de tegenaanval liet Lang het lopen, kwam Mata te laat op Nene en ‘vergat’ ook Skov Olsen terug te spurten. Mignolet redde bijna nog de meubelen op de poging van Nene, maar Foster scoorde in de rebound. “Ik had het gevoel dat ik de bal met twee handen onder controle had toen hij me aanliep. Het was dus een fout, maar bon. We zijn gepakt op de momenten die we tegen Atlético zelf hadden gepakt.”

Acht punten achter

In het slot scoorde Foster opnieuw na een doorgekopte vrijschop. “De goals vielen te makkelijk”, zei Hoefkens. “Daar gebeurden dingen die absoluut niet kunnen.”

En zo slikte Club (na Standard en Eupen) al zijn derde competitienederlaag. Dat had niemand ingecalculeerd. Zeker Hoefkens niet, die dit duel ondanks de rotatie echt wel serieus nam. In de eerste helft zag je hem al vaker dan normaal vloeken en zelfs eens kwaad tegen de dug-out kloppen. Maar niks aan te doen: de achterstand op Antwerp en Genk, de twee topclubs die geen Europees spelen, liepen alweer uit. Acht punten op de leider, zes op de Limburgers: vervelend. Hoefkens: “Méér dan vervelend.”

En zo gaan we van de ene emotie in de andere en het gekke is: woensdag zou zomaar weer de euforie kunnen heersen. In het Wanda Metropolitano kan Club zich namelijk voor het eerst kwalificeren voor de 1/8ste finales van de Champions League.