Opnieuw Pogacar dus en opnieuw op overtuigende wijze. Zijn tweede plek in de Tour heeft meer dan duidelijk geen mentale sporen nagelaten. Met winst in de GP Cycliste Montréal, de Tre Valli Varesine en nu dus ook Il Lombardia, rijdt hij een meer dan indrukwekkend najaar en brengt hij zijn totaal aantal overwinningen dit seizoen op vijftien. Het peloton liet eerst nog betijen in de Klassieker van de Vallende Bladeren.

Alaphilippe vroeg in de problemen, UAE met zes

De tien vroege vluchters met onder meer Elissonde, Paret-Peintre, De Marchi, Craddock en Tesfatsion werden keurig in toom gehouden door Movistar en Jumbo-Visma. Naarmate de finale naderde, zette ook Bora-hansgrohe zich mee op kop en zo zakte de voorsprong pijlsnel met de Madonna del Ghisallo in zicht. Haast perfect getimed: aan de voet van de op twee na laatste helling riep het peloton – nu onder aanvoering van Ineos – de kopgroep tot de orde. Chris Harper voerde voor kopman Vingegaard een eerste schifting door op de Madonna del Ghisallo en op het laatste stuk nam UAE Emirates het met veel power over. Pogacar kwam boven op de top met nog vijf helpers voor zich uit. Achterin moest Alaphilippe al zwoegen om aan te klampen. Ook Wellens moest in het tussengedeelte terugkeren in het uitgedunde peloton.

Het tempo ging opnieuw flink de hoogte in richting het laatste wedstrijduur en de voorwacht werd opnieuw in stukken getrokken en dan moest het spektakel nog écht losbarsten met twee beklimmingen van de San Fermo della Battaglia en eentje van de Civiglio tussenin in de laatste 30 km. Op de eerste van dat trio behield UAE nog gewoon de controle, maar de Civiglio eiste al snel slachtoffers. Alaphilippe kon de schijn niet langer hoog houden en moest laten gaan en ook de afscheidnemende Nibali en even later ook Valverde moesten passen onder het tempo van Majka, Formolo en co.

Nooit echt winstkansen voor Vingegaard

Zij trokken zo hard door voor hun Sloveense kopman dat er uiteindelijk maar een handvol renners meer over bleef. Toen Formolo zich opzij zette, ging Pogacar zelf op een moment dat Vingegaard al op een gaatje zat. De enige die de Sloveen nog kon volgen was Enric Mas. Landa keerde nog even terug en in de achtergrond probeerden ook Higuita en Vingegaard de aansluiting te maken, maar ze raakten niet bij de leiders. Een eerste Monument voor Vingegaard zat er daar al niet meer in.

Mas viel daarop zelf aan, maar Pogacar nam snel over. Landa moest zo alweer overboord, maar keerde in de afdaling meteen terug bij de nummers twee van de Tour en de Vuelta. Zo trokken ze met drie naar de slotklim. In de achtergrond zaten onder meer Bardet, Vingegaard, Mollema en Valverde op een kleine 40 seconden.

Op de laatste keer San Fermo della Battaglia plaatste Mas nog twee keer een splijtende aanval. Pogacar reageerde telkens gevat en probeerde daarop zelf eens of hij niet van de Spanjaard kon afraken, maar die kleefde aan zijn wiel. Landa brak door die versnellingen definitief.

Zo eindigde het met een sprint tussen Pogacar en Mas. Daarin bleek de Spanjaard geen partij voor de tweevoudige Tourwinnaar die met de armen in de lucht over de meet kon en zo zijn derde Monument binnenhaalde.

De afscheidnemende Alejandro Valverde (Movistar) sprintte naar een knappe zesde plaats. Ilan Van Wilder (Quick-Step Alpha Vinyl) werd de eerste Belg op de dertiende plaats. De laatste Belgische winnaar in de Ronde van Lombardije blijft Philippe Gilbert in 2010.