Op de Leopold de Waelplaats stonden tafels klaar met flessen champagne die werden aangeboden om te klinken op dit heuglijke feit. Ideaal om op te zitten waren de kletsnatte banken niet, maar ze deden wel goed dienst om op te staan. Het was snel duidelijk dat het regenweer velen zou thuishouden, maar net voor 10.30 uur leek de ruimte voor het museum wel een zee van bonte regenschermen. Iedereen stond vol spanning klaar voor de opening tot presentatoren Riadh Bahri en Kirsten Lemaire kwamen melden dat die door de regen met een kwartier zou worden uitgesteld.

Om 10.40 uur weerklonk klokkengelui over het plein. Een eenzame ballerina kwam het podium op en opende de show als een sierlijk dansende schilderes. Ze daalde af van het podium om net voor de fontein een dans in te zetten met een batterij andere dansers. Tegelijk kwamen vier muzikanten op met Thebaanse trompetten. Achter het orkest stelde zich oratoriumkoor deChorale op. Verwijzend naar de Madonna van Fouquet waren de zangers uitgedost in rood en blauw. Eerst weerklonk Coldplay’s Viva La Vida, dan werd de Negende van Beethoven ingezet. De danseressen verschenen met grote rode en blauwe ballonnen. Ter hoogte van de daklijst van het museum voerden twee acrobaten kunstjes uit. “Dit lijkt wel Cirque du Soleil”, riep iemand in het publiek.

Vuurwerk

Maar dan werd alle aandacht plots getrokken naar een grote goudkleurige schaar. Om 10.57 uur werd het lint doorgeknipt door cultuurschepen Nabilla Ait Daoud, cultuurminister Jan Jambon, burgemeester Bart De Wever, voorzitter van de raad van bestuur Luk Lemmens, minister van Toerisme Zuhal Demir en museumdirecteur Carmen Willems. Het knippen van het lint werd kracht bijgezet met blauwe, rode en witte vuurwerkschichten.

Rond 11 uur hoorde je overal champagnekurken knallen: op het podium, maar ook ervoor. Het museum op ‘t Zuid is open, santé!