Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Bart De Wever praat vrijuit en kurkdroog: “Te veel politieke beesten zoals ik samen, die vreten elkaar op”
Bart De Wever zit zelden om een spitsvondige oneliner, of welgemikte sneer verlegen. Zeker wanneer hij het podium en de tijd krijgt en de praatgasten het ideale kader creëren voor een informele babbel over koetjes, kalfjes, maar ook over (on)gewenste vrijers van zijn kinderen, colèresteps en de jungle van de politieke beesten. Ruim anderhalf uur gesprek tijdens de podcast met de jongens van het komische Antwerpse duo Kurkdroog leverde weer heel wat markante De Weveriaanse uitspraken en ontboezemingen op. Een bloemlezing.
“Twee jaar corona met tienerkinderen in huis: ik heb die slagen zien binnenkomen, soms hele zware.”
Het is voor kinderen geen evidente tijd om op te groeien, erkent De Wever. “De druk die ze ondervinden om de vele mogelijkheden die ze in de schoot krijgen, het tempo waarin ze dat moeten doen, de virtuele ruimte waarin ze zich bevinden, ik zie daar wel de schade van.” Dat weegt volgens De Wever ook op zijn eigen kinderen. “Een aantal van mijn kinderen zijn serieus de weg kwijtgeraakt”, vertelt hij, zonder er dieper op in te gaan.
“Ik ben één keer in mijn leven voor de politierechtbank moeten verschijnen als verkeersagressor”
De Wever diept een anekdote op uit de jaren 1990 toen hij op het kruispunt van de Lange Leemstraat en de Belgiëlei in Antwerpen met zijn wagen een val van een vrouw heeft veroorzaakt. “Ik had de pech dat het parket toen net een nultolerantie-actie hield tegen verkeersagressors. Een jonge chauffeur die een oudere dame deed vallen, die wilden ze wel eens een lesje leren.” De Wever vertelt dat hij een advocaat onder de arm moest nemen, maar er uiteindelijk vanaf kwam met een boete van 2.000 Belgische frank. “Mijn eerste confrontatie met de Belgische rechtsstaat.”
“Er gaan geen vrijers mee op verlof, hier trek ik de lijn.”
Tot zijn verbazing tekenden ook deze zomer alle vier de kinderen present voor de jaarlijkse zomervakantie van de familie De Wever. Ook zijn oudste kinderen, die intussen de volwassen leeftijd hebben, zijn nog vrijgezel. “Bij mijn weten zijn er geen vrijers op komst, kandidaten mogen zich altijd melden.” Maar mee op reis: no passaran. “Ik ga niet met een bus met negen man op reis, hier trek ik de lijn.”
“Ik ben tijdens het lopen al van alles tegengekomen, inclusief iemand die een heel regularisatiedossier uit zijn rugzak haalt en dat met mij wilt bespreken.”
Of Bart De Wever tijdens zijn loopjes in het Rivierenhof en elders al eens wordt aangeklampt? Ja dus, meer dan hem lief is. “Het is een kunst om van die mensen af te geraken, zonder ze te beledigen.” Maar gelukkig zijn Vlamingen eerder terughoudend en zijn er niet zo veel die echt de confrontatie durven aangaan. “Als je echt wilt weten wat de mensen over je denken moet je iemand inhuren die 10 meter achter je loopt en alles noteert. Dan kom je echt te weten wat ze over je denken.”
“Ik word knet-ter-gek van die steps. Er gaat geen dag voorbij dat we Conscience niet moeten bevrijden van een step die ze in zijn fontein hebben gesmeten.”
Bart De Wever is een zoete minnaar van (deel)steps, die nochtans onder zijn burgemeesterschap werden geïntroduceerd en een hoge vlucht hebben genomen. “Die colèredingen blijven overal liggen waar je ze niet wilt zien en het aantal ongevallen ermee is aan een meetkundige reeks naar boven bezig.” De Wever haalt ook de verdelers van die deelsteps door de mangel. Zij hadden hem voorgespiegeld dat het systeem van geofencing, waarbij steps maar op welbepaalde plekken zouden kunnen worden gedropt, alles snel zou oplossen. “Het was gemakkelijk om een digibeet als ik daarvan te overtuigen, maar helaas.” De Wever voorspelt dat er snel nog strengere reglementering zal komen, zoals het verplicht dragen van een helm.
“De strijd tussen Kris Peeters en mij in 2018 was existentieel. Hij kwam me uitdagen in mijn eigen kot, maar de jungle van de politieke beesten is ongenadig.”
De Wever erkent dat zijn competitiviteit soms extreme vormen kan aannemen. Dat uit zich op sportief vlak, maar zeker ook in de politiek. Hij noemt zichzelf een politiek beest, zoals er in de Wetstraat niet heel veel rondlopen. “Er kunnen er ook niet veel samen rondlopen, want die vreten elkaar op.” Kris Peeters (CD&V) was er zo één, maar De Wever heeft hem, in zijn bewoordingen, klein gekregen. “Het was een strijd op leven en dood. Wie verloor mocht zijn biezen pakken en dan eindig je achter een bureau in Luxemburg, je afvragend hoe je er bent terechtgekomen.”
“Ik zou graag nog een termijn verder doen als burgemeester en de cirkel rondmaken.”
Niet geheel onverwacht, zegt De Wever na de lokale verkiezingen van 2024 er nog zes jaar bij te willen doen als burgemeester van Antwerpen. “Er zijn nog een aantal projecten zoals Oosterweel die ik nog zou willen afwerken. Het idee dat ik de cirkel rond kan maken, spreekt me wel aan.” Maar kort voor de gemeenteraadsverkiezingen, zijn er ook nationale en regionale verkiezingen die roet in het eten kunnen gooien. “Als je die twee vervelende verkiezingen ervoor verliest, is het niet goed, maar als je die wint is het zo niet nog erger. Dan moet je die santenkraam gaan overnemen (De Wever bedoelt de erfenis van de Vivaldi-regering, red.) en dan heb je héle serieuze problemen op te lossen. Dan bestaat de kans dat je in Brussel je broek moet gaan verslijten en dan kan je het burgemeesterschap vergeten.”
“Tomorrowland is niet echte mijn ding. Ik ben eerder een The Day Before Yesterdayland-achtig mens”
Nee, Bart De Wever zullen we niet snel vooraan zien dansen aan de mainstage in De Schorre. “Ik ben eerder een The Day Before Yesterdayland-achtig mens, zowel op vlak van kledij, muziek als persoonlijke voorkeuren. De mensen waar ik het best mee overeenkom, zijn intussen al 2.000 jaar dood. En op vlak van muziek stopt het bij mij ongeveer aan het eind van de 19de eeuw. In de 20ste eeuw is er toch vooral lawaai gemaakt.” Hij had naar eigen zeggen vrijkaarten voor Harry Styles in het Sportpaleis (“die genderfluïde artiest”) en kreeg die gemakkelijk versleten via zijn kinderen. “Mijn God, wie daar allemaal mee naartoe ging? Ik ben blij dat ik daar fysiek niet moest bij zijn.”
