Iets voorbij het halfuur zette Gregory Carrez zich door op de linkerflank. Zijn schot werd door Lille-doelman Jeffrey Pauwels in de voeten van Dries Ventôse geduwd, die de bal aan de tweede paal binnen werkte. “Aan dat doelpunt ging een instapfout vooraf”, stelde De Backer vast. “Zelf kregen we in de eerste helft twee goede kansen die we niet afmaakten. Dat was helaas ook het geval in de tweede helft, waarin we met een andere veldbezetting onze momenten niet pakten. Door de afwezigheid van Emre Bostanci, die zaterdag trouwde, misten we een stukje creativiteit. Ik weet nu al dat het elke week knokken wordt en we met de technische staf een nieuw tactisch plan zullen moeten uitdokteren voor de volgende wedstrijd.”

Sander Delen had de pest in de nederlaag tegen zijn ex-club. “Ik ben ontgoocheld door dit resultaat”, aldus Delen. “Zeker door het spelbeeld. In de eerste helft zijn we een tikje afwachtend gestart en incasseerden we ongelukkig de 0-1. We proberen van achteruit te voetballen en dat houdt risico’s in. Het doelpunt was vermijdbaar. In de tweede helft veranderden we de opstelling en hadden we voortdurend overwicht. We vonden de ruimtes op de flanken en deden de statische verdediging van Mechelen pijn. De gelijkmaker hing in de lucht. Alleen werd Mechelen door ons aanvallende spel nog gevaarlijk op de counter.”

In het laatste kwartier was vooral Dries Ventôse een gesel voor de thuisverdediging. In de slotfase nam de snelle spits alle twijfels weg. Lille kreeg een hoekschop en zette met een opgerukte keeper alles op alles. Ventôse kreeg echter de bal en kon zo op een leeg doel afstormen en de eindstand vastleggen. Met De Paepe kreeg Mechelen nog een (lichte) rode kaart, maar dit veranderde niets meer aan de uitslag.

“Net zoals RC Mechelen zijn we twee keer op rij gepromoveerd. Met een drie op zes hoor je mij niet klagen. Het is niet onze bedoeling om al meteen aan de top mee te draaien. We zijn nuchter genoeg en willen vooral zekerheid over het behoud”, besluit Delen.