Niemand lijdt meer onder inflatie dan chronisch zieken: “Zelfs behandelingen worden uitgesteld”
Acht op de tien mensen met een chronische ziekte moeten flink besparen door de stijging van de levensduurte. Op vakantie en kleding wordt het meest bezuinigd, maar er is ook minder geld voor de eigen medische zorg. “Het probleem stellen is één, nu moeten oplossingen komen”, zegt Johan Tourné, directeur van Samana, het vroegere CM Ziekenzorg.
Elke euro twee keer omdraaien: mensen met een chronische ziekte deden het al nog voor de prijzen omhoog schoten. Maar nu het leven zoveel duurder is geworden, is het nog een stuk moeilijker geworden om rond te komen met een karig inkomen. Reisjes zijn er niet meer bij, nieuwe kleren en schoenen moeten maar wat wachten. Maar ook op broodnodige nutsvoorzieningen en medische zorg wordt bespaard.
Uit een enquête van Samana in de lente bij zo’n duizend chronisch zieken, blijkt dat acht op de tien minder uitgeeft. Iets meer dan de helft bespaart op verwarming. “Wat schrijnend is voor mensen met een chronische aandoening zoals fibromyalgie. Voor hen is warmte echt wel belangrijk”, zegt directeur Johan Tourné. Op andere energiekosten en voeding werd door bijna de helft van de bevraagden bespaard.
(Lees verder onder de afbeelding)
Opvallend is dat ook wordt bezuinigd op medicijnen en zorg. Een vijfde schroefde het aantal tandartsbezoeken terug. Een vierde ging door de inflatie minder naar de psycholoog. “Wie chronisch ziek is moet goed behandeld worden. Maar zelfs dat staat onder druk”, zegt Tourné. “Bijna 40 procent had medische zorg uitgesteld. Voor ons is dat een rood licht.”
Hogere uitkeringen
Een kleine groep gaf te kennen dat ze dit jaar ging aankloppen bij de Voedselbank en hulp moest vragen aan het OCMW. Het gaat om lage percentages, maar ze zijn alarmerend, zegt Tourné. “Eigenlijk is iedere persoon die voedselhulp nodig heeft er één te veel. Vroeger kwam dat, bij wijze van spreken, niet voor bij chronisch zieken.” Volgens Samana zijn deze cijfers mogelijk nog een onderschatting. De drempel naar hulp is vaak hoog en eerst worden de eigen spaarcenten opgesoupeerd.
Samana rekent op een snelle oplossing. Er wordt al jarenlang gepleit voor volwaardig vakantiegeld, zoals gepensioneerden dat ontvangen. “Ook de uitkeringen moeten omhoog”, zegt Tourné. Zeker voor de meest kwetsbare groepen, zoals alleenstaanden met kinderen. Zij moeten kunnen voldoen aan hun basisbehoeften.” De middelen in de sociale zekerheid zijn beperkt, maar volgens Tourné moet ook gekeken worden naar de kosten. “Het kan niet zijn dat deze mensen een bezoek aan de kine of de tandarts moeten schrappen.”
