Een witte serene ruimte met opvallende elementen zoals art deco glasramen, een zwierige draaitrap en een groene binnentuin maken van de galerie een opvallende locatie. “Ik heb er zelf veel aan veranderd, zo heb ik ervoor gezorgd dat er veel meer lichtinval gecreëerd werd. De authentieke elementen waren reeds aanwezig. Toen ik ongeveer acht jaar geleden dit pand binnenstapte leek het wel alsof dit pand oorspronkelijk voor mij bedoeld was”, zegt Wouter De Bruycker.

De galerist, oorspronkelijk uit Gent, werd van kinds af aan omringd door een kunstzinnige familie. Op zoek naar zichzelf en naar de weide wereld trok Wouter als matroos de zee op. “Ik wou alles even achter mij laten. Het was een romantische keuze maar anderzijds moet ik ook toegeven dat ik toen niet wist wat anders aan te vangen”, zegt Wouter. In de periode die hierop volgde schipperde hij steeds tussen de scheepvaart en de kunst. Na een opleiding bij Studio Herman Teirlinck koos Wouter voor de binnenvaart.

Als kapitein van koopvaardijschepen kwam hij steeds meer in contact met Antwerpen. Toenmalig was de kapitein ook galerist in Gent. “Ik heb 20 jaar een galerie in mijn thuisstad gehad maar ik voelde dat er meer potentieel in de galerie zat. Naar mijn aanvoelen is het als privé galerist erg moeilijk om in Gent te overleven”, aldus Wouter. Met Antwerpen in het achterhoofd werd de link snel gemaakt om de grote sprong eindelijk te wagen.

Voor het verhaal zich afspeelde in de Lange Koepoortstraat opende Wouter maar liefst drie galerieën in de naburige Wolstraat. “Het artistieke gevoel komt ginds, zeker toen, uit de straatstenen gekropen. Ik beschikte toen vooral over vintage en andere opvallende objecten”, zegt de galerist. Toen arriveerde corona en werd de nood naar overzicht steeds groter. Wouter zocht de ideale locatie om alles in samen te brengen en zo botste hij op een mooie dag op nummer 60 in de Lange Koepoortstraat. De façade dateert uit 1930 en steeds was het de thuishaven van een ambachtsman. Zo was het pand voordien een tabakswinkel, slotenmakerij en het atelier van een boekenbinder.

De ambacht trekt zich in 2022 volledig door. De galerie, eveneens de woning van Wouter, balanceert steeds tussen leven en kunst, of is kunst net leven? “Leven, werken en kunst loopt steeds door elkaar bij mij. Ik ben erg aangetrokken tot de filosofie van een kunstenaar. Hoe je jezelf positioneert in de wereld en welke originele invalshoeken je daarbij ontwikkelt zijn manieren van kijken die voor opheldering zorgen”, zegt Wouter. Van de keuken naar de kelder en van de opslagruimte tot de living, alles ademt hier kunst. De buurvrouw groet ons en daarbij loop ons gesprek ten einde. Na een stevige handdruk verlaten we de galerie, terug de weide wereld in. Een speciale ontmoeting die voor iedereen vrij toegankelijk is, want zoals vaak misverstaan wordt is een galerie niet enkel voor de rijke ervaren kunstkenner. Iedereen is er welkom, en al zeker bij Wouter De Bruycker. (vip)