FT Antwerpen keek vrijdagavond al binnen de minuut tegen een 1-0-achterstand aan. Maar de Sinjoren toonden opnieuw veerkracht, kwamen zelfs even op een 1-2-voorsprong en mochten tot aan de rust nog dromen van de titel. Meteen na de pauze stelde een sterk Halle-Gooik echter orde op zaken en liep het weg naar 5-2. De wedstrijd was meteen gespeeld.

“Bij 4-2 speelden we alles of niets”, zegt coach Karim Bachar. “Het werd niets. Maar op dat ogenblik was het de enige keuze die we konden en moesten maken. Toch ben ik trots op mijn jongens. En dan heb ik het niet alleen over de finale, maar vooral over heel dit seizoen. We werden tweede in de reguliere competitie, haalden de halve finales in de beker en worden nu met opgeheven hoofd verliezend finalist van de play-offs.”

De trainer van Antwerpen mocht meer dan terecht trots terugblikken op de prestaties van zijn ploeg. “Ik denk dat we de toeschouwers twee knappe finalewedstrijden aangeboden hebben. Ik vind het straf dat we het Halle-Gooik zo moeilijk hebben kunnen maken. We lagen echt niet onder en het waren details die het verschil hebben gemaakt. We hebben thuis de kans gehad om hen in het verlies te spelen en ook vrijdag waren er mogelijkheden om een derde wedstrijd af te dwingen. Dat is twee keer niet gebeurd, maar dat doet niets af aan de knappe manier waarop we gestreden hebben.”

Verschil in visie

“Halle-Gooik is de verwachte, maar ook de logische kampioen. De Vlaams-Brabanders hebben het grootste budget, de meeste buitenlandse spelers en het grootste aantal uren trainingsarbeid. Daarnaast is het natuurlijk ook een kwestie van verschil in visie. Wij proberen vanuit de eigen jeugd zo veel mogelijk spelers te laten doorstromen naar de eerste ploeg. Als je op die manier weerwerk kan bieden aan een volwaardige profploeg, dan heb je het recht om met opgeheven hoofd terug te kijken op deze finale en het seizoen in zijn totaliteit.”