“Ik studeer voor Landmeter. Mijn mama is met die richting naar mij gekomen. Ze zei: ‘is dat niets voor u’? Ik was altijd al gefascineerd door architectuur en was tegelijkertijd ook erg bezig met wiskunde.”

“Ik zit nu in mijn voorlaatste jaar en het ligt me echt. Zeker het praktische spreekt me aan. En je bent veel buiten. Nu zijn we bezig met een opdracht voor school. We moeten hier een stuk park opmeten en daar dan digitale plannen van maken die we moeten afleveren aan onze docent.”

“Wanneer ik afgestudeerd ben, zou ik vooral graag bestaande dingen opmeten en die vervolgens in kaart brengen en online visualiseren. Parken, huizen, werven. Dat lijkt me heel tof. Je ziet dan eerst alles met je eigen ogen en nadien breng je dat in beeld op de computer.”

“In mijn jaar zijn we met zo’n veertig studenten en we zijn maar met twee vrouwen. Je moet je mannetje kunnen staan, maar dat mag je niet afschrikken. Ik vind dat meer vrouwen deze richting zouden moeten doen. Vrouwen kunnen evengoed landmeter worden.”

“Eigenlijk denk ik dat veel mensen gewoon niet stilstaan bij het bestaan van dit beroep. Nochtans zijn landmeters echt wel nodig. Ze zetten grote projecten uit en bij het bouwen van een huis bepalen zij de punten waar de aannemer mag bouwen.”

“Wanneer ik afstudeer, wil ik nog een postgraduaat Hydrografie volgen zodat ik ook watermetingen kan doen vanop een boot. Op een jobbeurs zag ik dat die mogelijkheid bestond en dat heeft mijn interesse wel opgewekt.”

(evw)