LEES OOK. Geen doelpunten in KV Mechelen - Racing Genk, wel emoties in afscheidsmatch van trainer Vrancken

Het duel tussen KV Mechelen en RC Genk had sportief geen belang meer en stond dan ook vooral in het teken van het afscheid van enkele clubcoryfeeën langs beide kanten. Vooreerst uiteraard Wouter Vrancken, die na vier seizoenen Malinwa zijn vertrek aankondigde. Vier succesvolle jaren, waarin hij geel-rood naar de titel in 1B én bekerwinst leidde. Onder leiding van de Limburger ontwikkelde Malinwa zich tot een stabiele eersteklasser die zich steeds in de play-offs wist te nestelen. Nam ook afscheid: Onur Kaya, die net als Vrancken vier mooie jaren Kavé op zijn cv schreef en gisteren als aanvoerder aan de aftrap kwam. Verder was het ook de laatste partij voor Vinicius Souza, de huurling die dit seizoen uitgroeide tot een absolute sterkhouder, en video-analist Jan Boden. Bij Racing Genk kondigde clubicoon Pierre Denier na 48 jaar Winterslag en RC Genk zijn vertrek aan en ook scheidsrechter Christof Dierick houdt het voor bekeken na 13 jaar op het hoogste niveau te hebben gefloten.

RC Genk grossiert in kansen

Achter de Kazerne maakte zich op voor een galamatch, maar kwam de eerste helft bedrogen uit. De bezoekers waren sterker en creëerden via de gouden tandem Ito-Onuachu al gauw twee doelkansen. Het vizier van de Nigeriaan stond gelukkig voor Mechelen nog niet op scherp. De thuisploeg probeerde enkele keren uit te breken, maar kon de Genkse goalie Leysen niet bedreigen. De Limburgers eisten resoluut het leer op. Paintsil en Juklerod kwamen beide alleen voor Coucke, al werden ze beide afgevlagd voor buitenspel. Paintsil waagde het nog eens met een listig plaatsballetje, Coucke plukte makkelijk. Een voorzet-schot van Thorstvedt werd dan weer door Vanlerberghe van de lijn gekopt. De verdediger redde kort nadien opnieuw de meubelen toen Paintsil op een voorzet van Ito gevaarlijk kwam ingelopen. U hoort het: qua kansen was het al Genk wat de klok sloeg. Kort voorbij het halfuur kreeg Onuachu de beste mogelijkheid voor rust. Coucke redde met een beenveeg.

Deed Kavé dan niets? Weinig. In minuut 35 kreeg Kaya de bal voor zijn rechtervoet, zijn volley miste zijn doel volledig. Genk reageerde met een vlijmscherpe counter via Ito, afgewerkt door Onuachu. Opnieuw was het echter buitenspel, waardoor de brilscore op het bord bleef. Dat Onuachu nog niet op het scorebord was verschenen, was een half mirakel. Toen een nieuwe kopkans dreigde, bracht deze keer Souza in extremis redding. Een vrije trap van Schoofs werd op zijn beurt makkelijk gepakt door Leysen, een poging van Ito verdween over doel. Hoewel KVM bij de rust 54% balbezit had, waren de statistieken veelzeggend: doelpogingen 3 tegen 11, schoten binnen kader 1 tegen 3. RC Genk had de kansen, maar kon ze niet afmaken. Rusten met 0-0 dus.

“Onur... Kaya, Onur... Kaya”

Ging RC Genk op zijn elan door of kon Malinwa toch enig weerwerk bieden? De openingsfase was alvast voor de thuisploeg. Schoofs kon ver oprukken en bediende Kaya. Achter de Kazerne veerde recht, maar de aanvoerder besloot naast. Het had een mooi afscheid geweest, want in minuut 58 was het zover. Het nummer acht van Kavé ging naar de kant. “Onur... Kaya, Onur... Kaya”, galmde een laatste keer van de tribunes. Duidelijk geëmotioneerd viel Kaya Vrancken in de armen na zijn vervanging.

Nadat Preciado voor Genk de lat had getroffen, deed ook Storm – zij het na buitenspel – dat voor KV Mechelen. Anders dan in de eerste helft ging de match nu goed over en weer. Van Hecke bediende Engvall, Leysen redde. Ito besloot aan de overkant in het zijnet, terwijl een opnieuw alerte Vanlerberghe Thorstvedt nog eens afblokte. Twintig minuten voor tijd turfden we een nieuwe gemiste kans van Onuachu op ons blad. En jawel, alweer op voorzet van Ito. Het leek zo’n match te gaan worden waarin de bal er gewoon niet in wou. Schoofs probeerde het nog eens met een schampschot, evenwel zonder succes. Invaller El Khanouss vond Coucke op zijn weg. Nadat ook Souza nog zijn applauswissel gegund werd, kreeg Hairemans dé kans op de 1-0. De Deurnenaar besloot echter naast. Zo eindigden vier succesvolle jaren Kavé voor Vrancken en Kaya in een doelpuntenloos gelijkspel. De 11 000 aanwezige Kakkers kon het weinig schelen. Zij namen na een geslaagd seizoen vol trots afscheid van hun helden. Vrancken, Kaya en Souza kropen gezellig bij de Mechelse spionkop. “Wouter is een kakker, hij is te goed voor Racing Genk”, klonk het. Het feestje Achter de Kazerne kon beginnen.