Schuin tegenover de Tornadotoren op de Antwerpsesteenweg kan je sinds kort elke dag - behalve op sluitingsdag woensdag - vanaf 9.30u al een lekkere koffie drinken en tegelijk de kranten lezen.

In de naam JKD staat de ‘J’ voor Justin, de ‘K’ voor Kristel en de D voor de voornamen van hun drie kinderen: Diégo (17), Djenaydon (9) en Djenoya (7). Gelukkig kan Kristel ons voor de juiste schrijfwijze even op haar tattoo laten spieken.

Het gezin woont in Wechelderzande en droomde er al langer van om een horecazaak te beginnen. “Maar achteraf zijn we nu blij dat we het nog niet voor de coronaperiode gedaan hebben. De timing zo vlak voor de zomer met het mooie weer is wel goed. Het is dorstig terrasjesweer”, zegt Kristel. “Met af en toe een onweersbui waarbij de fietsers dan weer binnen willen schuilen. Justin had toevallig dit pand - voorheen een kapsalon - zien staan. We kennen de eigenaar. Mijn man was al eens alleen gaan kijken en zag meteen de mogelijkheden. Het pand is veel ruimer dan je zou verwachten. We hebben hier plaats genoeg voor voldoende tafeltjes, konden een vijf meter lange toog maken en hebben achteraan nog een zaaltje met een dartsbord, een kickertafel en een kaarttafel.”

Oostmalle is niet helemaal nieuw voor Justin en Kristel. “Onze zoon heeft hier gevoetbald. Die jongens van zijn vroegere ploegje die nu bij de U17 spelen hebben zich hier al goed geamuseerd. We mikken echt op een heel breed publiek, een gezelligheidscafé. Geen jeugdcafé, maar een plek waar iedereen zich thuis voelt.”

Volgens klant Patrik zijn Justin en Kristel cafébazen die hun klanten ‘soigneren’. “Een chipke en een nootje erbij, en ze doen ook een ‘klapke’ met hun klanten: dat is prettig.” Robbie Ooms vindt het dan weer positief dat de muziek niet té luid staat, “zodat je mekaar nog verstaat. Hier kan je nog praten met elkaar. En nog iets dat ik goed vind: er wordt niet geroddeld. Het voelt al een beetje als een thuis.”

Of Justin en Kristel elkaar afwisselen? “Nee, meestal staan we hier samen, maar we doen het graag dus is het niet erg om lange dagen te kloppen, en onze oudste zoon is ook iemand die graag meehelpt en de glazen zal afruimen als hij er ziet staan.”