Na Tongeren, Bocholt, Hasselt en Belisia Bilzen moest nu ook Hades zich op eigen terrein bij het meesterschap van Cappellen neerleggen. Een schoonheidsprijs verdiende de wedstrijd niet, maar door de eigen winst kon alle cijferwerk over de al dan niet deelname aan de eindronde naar de papiermand verwezen worden. “We hebben gedaan wat we moesten doen”, stelt een nuchtere Björn Joossens. “Het is een mooie prestatie waar we nog even van kunnen nagenieten. In de eindronde hebben we niets te winnen of te verliezen, maar het geeft wel extra uitstraling aan de club en de spelers.” Na een vlotte start leek Cappellen op weg naar een probleemloze zege, maar tot in de slotfase kon het dubbeltje nog naar de verkeerde kant vallen. In de eerste helft redde Joossens de meubelen oog in oog met Vanratingen en ook halfweg de tweede helft hield hij de spits van Hades van succes. “Ik deed wat er van mij verwacht wordt”, aldus Joossens. “Ik sta er om ballen te pakken en probeer dat zo goed mogelijk te doen. Als je dan een effectieve bijdrage kan leveren tot het resultaat, is dat mooi meegenomen. Voor mij persoonlijk was het ook een opsteker dat ik voor de tiende keer dit seizoen de nul kon houden, een doel dat ik bij aanvang van de competitie voorop had gesteld. Uiteindelijk sta ik er ook niet alleen voor. We beschikken over een ijzersterke verdediging, die ondertussen perfect op elkaar is ingespeeld. Onze gestalte is dan nog een bijkomend voordeel. Als ploegen hun heil gaan zoeken in hoge voorzetten, weten we daar met onze dubbele meters wel raad mee. De omschakeling van een vier- naar een driemansverdediging is bovendien perfect verlopen. Met flanken die terugplooien als we onder druk komen, zijn we gewapend om de tegenstander op te vangen en zeer snel om te schakelen.”

Voor Björn was het geen toeval dat de doelpunten op Hades vielen op een stilstaande fase. “Het veld lag er niet schitterend bij en dan wordt het moeilijk om te scoren na een vlotte actie. Het openingsdoelpunt kwam er na een op maat getrapte hoekschop van Maxim Deckers, goed binnen gekopt door Maxim Volant. Goed gedaan van alle twee, maar toch moet je bij een dergelijke fase toch steeds dat tikkeltje geluk hebben dat de bal goed valt. De verdubbeling was een overbodige, maar terechte strafschop, uitgelokt en omgezet door Thomas Van Zantvoort. Dat de thuisspelers meer van de wedstrijd verwacht hadden, bleek uit de handvol frustratiekaarten die ze in de slotfase nog incasseerden.” “Wat volgende week brengt, valt af te wachten”, besluit Björn. “We hopen op een attractieve tegenstander om er een galawedstrijd van te maken. Een goed resultaat mag, maar is voor één keer eens geen must.”