Wil je een ‘boeketje’ met toekomst: geef dan meiklokjes in een potje. Eens uitgebloeid mogen ze in de tuin. Ze komen er elk jaar terug en bloeien spontaan eind april – begin mei.

In de tuin is dit plantje een op-en-top bodembedekker. Het duurt soms jaren vooraleer de wortelstokken zich goed innestelen, maar dan is er geen doorkomen meer aan. Niet voor onkruid en soms zelfs niet meer voor vaste planten. Gebruik het dus voornamelijk als onderbeplanting onder struiken of bomen. Van nature groeien meiklokjes (ook wel lelietjes van dalen genoemd) in eerder vochtige en voedselrijke boshoeken.

Vaas spoelen

Op internet en in oude(re) tuinboeken vind je flink wat informatie over geneeskrachtige eigenschappen. Waag er je niet aan. Het meiklokje ziet er onschuldig uit, maar is flink giftig en de grens tussen gewenste effecten en bijwerkingen/vergiftiging is dun. Zelfs zuigen en knabbelen op een stengel, blaadje of bloem is gevaarlijk. Giet vaaswater ook steeds direct weg en spoel de vaas grondig na. Vergiftigingseffecten variëren van mondirritatie, braken tot verhoogde bloeddruk en prikkeling van hartspieren.