“Ik heb niks met lopen.” Dat wil Tourist LeMC eerst gezegd hebben. Hij doet het (nog) niet van harte, maar trekt er tegenwoordig wel drie keer per week op uit met zijn splinternieuwe loopschoenen. Om zijn conditie te verbeteren, om fitter op het podium van de Lotto Arena te staan over een week en om zichzelf uit te dagen om als niet-loper 16 kilometer te lopen.

Wat heb jij met de AG Antwerp 10 Miles?

Tourist LeMC: “Ik weet dat het loopevent al jaar en dag bestaat, maar ik sta altijd aan de andere kant van het loopgebeuren. Ik ben diegene die vloekt omdat ’t Stad helemaal vaststaat door die lopers. Net zoals een plaatselijke Antwerpse lockdown pre-corona. Nu ga ik toch eens meedoen en mee voor die overlast zorgen. In zo’n massa lopen, ben ik dus ook helemaal niet gewend, maar mijn loopcoach zegt dat al dat volk mij misschien wel een extra push kan geven en dat het er slipstreamgewijs voor zal zorgen dat ik verder kan lopen.”

Je liep dus nooit tot een vijftal weken geleden?

“Ik heb altijd gevoetbald in mijn tienerjaren en doe nu regelmatig aan krachttraining, gewoon thuis. Door die trainingen kun je er met relatief weinig inspanning toch sportief uitzien. Maar lopen? Nee. Vijf weken geleden ben ik begonnen met mijn looptrainingen in een vast schema dat door een loopcoach van Energy Lab werd opgesteld. De eerste weken was ik pompaf, platten tuub. Nu begint het stilaan beter te gaan. Over zes weken sta ik hoe dan ook aan de start.”

Met een doel?

“Ik wil beter doen dan de beste tijd van Bart De Wever. Dat heb ik heel dapper verkondigd toen ik een fitheidstest liet afnemen. De coach keek mij bedenkelijk aan. Ik ben daarna pas de tijd van De Wever gaan opzoeken. Blijkt dat ik in die drie maanden trainingstijd sneller dan 1u25 moet lopen. De lat ligt dus een pak hoger dan ik zelf dacht. Maar als het niet lukt, is het ook zo. De finish halen moet zeker lukken, al moet ik een stukje stappen. Ik zou gewoon heel graag in een eervolle tijd binnen zijn.”

Zit er al ergens een vorm van genot in het lopen?

“Ik begin nu iets minder af te zien onderweg, maar ik weet niet of ik er ooit van ga kunnen genieten. Veel mensen zeggen dat het in je systeem moet zitten en dat je lichaam er uiteindelijk om gaat vragen, maar daar ben ik zeker nog niet. Het wordt wel al meer een gewoonte. Als ik ergens moet zijn, voor een meeting bijvoorbeeld, neem ik mijn loopkleren mee en ga ik daar lopen. Ik zoek ook nieuwe plekken in de buurt. In Hoboken, waar ik woon, zijn er genoeg mooie groene stukken in de stad om te ontdekken. Lopen is ook een moment geworden om alles even te overlopen zoals mijn agenda bijvoorbeeld. Dat zorgt voor minder stress, denk ik.”

Je hebt drie jonge kinderen, een vrouw, een nieuwe plaat uit en twee concerten in de Lotto Arena in aantocht. Hoe past dat lopen nog in de agenda?

“Je zou denken dat het twee keer niks is om drie keer per week even te gaan lopen, maar het vraagt toch een tijdsinvestering. Je moet ernaartoe leven, voldoende drinken en je mag niet te veel eten op voorhand. Ik loop nadat ik de mannen naar school heb gebracht of ’s middags als er eentje in bed ligt. De trainingen gaan ook alleen maar langer worden dus dat wordt nog wennen. Mijn oudste zoon wou onlangs graag mee, maar dat gaat nog niet lukken. Ik loop liefst alleen.”

“Lopen is een compleet nieuwe wereld voor mij. Ik ben ook loopschoenen gaan halen in een gespecialiseerde zaak. Als ik al eens ging lopen, liep ik op mijn Air Maxen, ik dacht dat dat al wolkjes waren tot ik een echte loopschoen probeerde. Ik zou iedereen aanraden om een goede loopschoen aan te schaffen. Ik heb ondertussen de loopapp Strava gedownload om mijn trainingen te registeren. Er gaat echt een nieuwe wereld voor mij open.”

Hoe is het ondertussen met de conditie zo zes weken voor d-day?

“Ik wilde al lang iets doen aan mijn conditie. Ik voetbal af en toe en de laatste jaren voel ik op het veld dat ik snel pompaf ben. Het wordt zwaarder en dan wordt het bijna sjotten op overleven. Lopen kan daar bij helpen. Ik voel nu al dat het allemaal net iets vlotter begint te gaan. Ik hoop dat ik ook een verschil ga voelen op het podium van de Lotto Arena volgend weekend. Zo’n optreden van twee uur vraagt heel veel. Je bent bekaf na zo’n show. Ik kon soms een nummer lang staan springen, maar dan moest ik het volgende rustige nummer wel verstoppen dat ik compleet buiten adem was. Benieuwd of dat nu anders gaat zijn.”

De concerten in de Lotto Arena kunnen eindelijk doorgaan na een onzekere coronaperiode. Is het voor een artiest nu nog harder uitkijken om nog eens op het podium te staan?

“Ik mag eigenlijk niet klagen. Ik ben gespaard gebleven van echt grote lockdownproblemen. Mijn concerten zijn maar één keer uitgesteld, dat kan erger. We hebben ook een heel goede zomer gehad met vrij veel optredens. Nu zijn we opnieuw klaar om vollen bak te gaan en ik denk dat iedereen ernaar uitkijkt. Mijn laatste show in het Sportpaleis was bijna een variétéshow met heel veel gasten. Nu gaan we voor minder gasten, maar maken we het visueel wel spectaculairder. De ticketverkoop gaat goed en er zijn nog een paar tickets beschikbaar. Ik hoop dat mensen er opnieuw zin in hebben na corona. Ik vraag me soms af of al het slechte nieuws uit Oekraïne mensen gaat tegenhouden om te vieren.”

Jouw vrouw Marta komt uit Polen. Zo komt heel die oorlog voor jullie wel heel dichtbij.

“Marta leeft nog een pak harder mee met wat er daar aan de hand is. Het buurland van haar land wordt nu aangevallen, dus komt het inderdaad wel heel dichtbij. Ik volg het nieuws zelf ook gedetailleerd op. Dat gaat gemakkelijk omdat je tegenwoordig heel het verhaal in detail kunt raadplegen online. Alsof het een film is die je aan het bekijken bent. Zowel op politiek als strategisch vlak kan je minuut per minuut volgen. Verschrikkelijke dingen, maar ik kan het gelukkig op tijd wel even afzetten.”

Een papa die in het Sportpaleis of de Lotto Arena staat, wat vinden de jongsten thuis daarvan?

“Mijn kinderen kunnen alles goed relativeren, net zoals hun papa. Ik ben zeker niet de grote held thuis. Mijn oudste van 6 jaar, Gabriël, begint wel stilaan te beseffen wat ik doe. We reden onlangs op de Ring langs het Sportpaleis en hij riep: ‘Kijk, papa jouw werk is hier.’ Maar veel verder dan dat gaat het niet. Hij is wel geïnteresseerd in muziek en zegt de ene dag piano te willen leren, de andere dag trompet. Het gaat wat uitproberen worden dus. Gabriël komt trouwens heel even voor op mijn plaat Niemandsland. In het nummer Bal Aan De Voet hoor je hem papa zeggen. Op het moment dat ik zing dat ik altijd veel te vroeg word gewekt.”

Je werkt nog altijd in de sociale sector. De ene dag op het podium van de Lotto Arena, de andere dag op de werkvloer bij kwetsbare gezinnen. Dat moeten twee heel verschillende werelden zijn?

“Ik doe nachtwerk en dat valt nog goed te combineren met mijn muziek. Ik vind het comfortabel om het te blijven doen. Ik werk bij kwetsbare gezinnen die worden opgevangen. Ik zeg nooit graag exact waar ik werk omdat ik de integriteit wil bewaren voor de mensen op mijn job. Het zijn inderdaad twee verschillende levens, maar I love it. Ik groeide op in de Seefhoek en heb ook verschillende werelden gezien. Dat hoort nu eenmaal bij zo’n superdiverse wijk. Er leven zoveel verschillende levens naast elkaar in de stad, voor mij werkt dat ook. Ik sta twee dagen op het podium van de Lotto Arena en de dag daarna zit ik op mijn fietske richting mijn werk. Dat is iets helemaal anders, maar dat apprecieer ik wel.”