De minister wou tijdens zijn bezoek vooral meer inzicht krijgen in de dagelijkse praktijk van een zorginstelling als Monnikenheide-Spectrum, om het beleid nog beter af te kunnen stemmen op de evoluerende gezondheidszorg. Hoe gaat een voorziening die professionele dienstverlening aanbiedt aan mensen met een verstandelijke beperking en hun gezin, om met de gewijzigde vorm van financiering? Hoe doorstaan ze de pandemie?

Na dat informeel overleg ging minister Beke samen met de directie, gewezen staatssecretaris en minister Wivina Demeester en Vlaams volksvertegenwoordiger Katrien Schryvers (CD&V) naar Villa Kameleon. Het is algemeen bekend dat Wivina Demeester een hart voor architectuur heeft, en Villa Kameleon is op dat vlak het neusje van de zalm. Het zeshoekig gebouw met deels groene betegelde buitenmuren baadt in het licht door een koepel. Centraal staat een geweldige wenteltrap, maar er is ook een lift. Dankzij het concept bevindt elke studio zich in een hoek, waardoor die aan twee zijden ramen heeft. “Ik heb zelf geen inbreng gehad, maar ik wist wel toen ik de keuze voor architectuurbureau FELT zag, dat het mooi ging worden”, vertelt Demeester.

Voor minister Beke is Villa Kameleon, dat in september vorig jaar de eerste bewoners mocht ontvangen en nu volledig volzet is, ook wel interessant als case over alternatieve financiering. De woning met negen studio’s kwam tot stand dankzij een samenwerking tussen Monnikenheide-Spectrum en de familie De Roo. “De grootouders en ouders van Kirsten wilden investeren in een hedendaagse woning voor hun (klein)dochter en andere jonge mensen”, legt algemeen directeur Johan Vermeeren uit. “De familie heeft de grond gekocht en in erfpacht gegeven aan Monnikenheide-Spectrum. Voor de bouw heeft ze ons een renteloze lening verstrekt die wij afbetalen.”

Naast Kirsten, die zelf het bezoek van de minister miste, vonden intussen ook Ann, Veerle, Jarrick, Jens, Naomi, Cedric, Niels en Evi er een warme thuis. Het gaat vooral om jongvolwassenen, die elk over een ruime studio met eigen badkamer beschikken, en beneden op het gelijkvloers nog een grote gemeenschappelijke ruimte met keuken.

De begeleiding kookt dagelijks ter plaatse de maaltijden, maar ze doen wel samen boodschappen. Evi Van Eester (36) woonde eerst tien jaar in Huis aan de Kerk. “Daar hadden we maar een halve dag begeleiding, terwijl we hier van ’s morgens half acht tot ’s avonds half tien een begeleider hebben”, vertelt Evi, die in een rolstoel zit. “’s Nachts kunnen we bovendien beroep doen op de nachtpermanentie van Monnikenheide-Spectrum zelf, wat voor mij interessant is als ik ’s nachts naar het toilet moet.”

Hoewel het negen verschillende karakters zijn, botert het goed tussen de verschillende bewoners. Veerle Freyters (42) woonde tot september vorig jaar nog bij haar ouders in Halle-Zoersel, waar ze nu nog elk weekend naartoe gaat. “Ik was al langer aan mijn papa aan het vragen of ik niet zelfstandig mocht wonen. Nu is mijn droom werkelijkheid. Ik ging hier al naar het dagcentrum van Monnikenheide. De begeleiding van Villa Kameleon is heel lief, en we doen ook veel activiteiten samen”, vertelt Veerle, die naast een televisie een keyboard op haar studio heeft. Fier speelde ze voor minister Beke het Oostenrijks nummer Kikerikiki.

Monnikenheide-Spectrum plant nog een nieuw project op een perceel grond dat zorgnetwerk vzw Emmaüs aankocht in Essen tussen de Stationsstraat en de Hofstraat, vlakbij het Sint-Jozefinstituut. Daar wordt zelfs een sociale kruidenier geïntegreerd.