De politie had op 23 november 2017 de wagen van de beklaagde gecontroleerd. Er werden zakjes met vier Cartier-armbanden en drie Rolex-horloges aangetroffen, alsook 58.000 euro cash. De armbanden bleken namaak te zijn en een van de horloges had een vals serienummer. De twee andere uurwerken waren echt.

Bij huiszoekingen op zijn privé-adres en in zijn zaak werd nog eens 18.000 euro cash aangetroffen, naast tientallen uurwerken, honderden wijzerplaten, armbanden, garantiebewijzen en verpakkingen van luxemerken als Rolex, Cartier en Patek Philippe. Twee Rolex-horloges en het binnenwerk van een derde Rolex stonden geseind als gestolen. Een aantal uurwerken bleken namaak of bevatten valse onderdelen. Ook tussen de wijzerplaten, armbanden, verpakkingen en de garantiebewijzen zaten vervalsingen.

Niet-erkend hersteller

De beklaagde verklaarde dat de horloges en armbanden door klanten waren binnen gebracht voor herstel en aanpassingen. Ze kozen voor een niet-erkend hersteller omdat hij sneller en goedkoper werkte. Dat er namaak bij zat, wist hij niet. Hij kon geen klantgegevens voorleggen, want hij werkte op basis van vertrouwen. De onderdelen had hij online of op een beurs in München gekocht, maar hij had geen facturen gekregen.

De in beslag genomen 76.000 euro, waarvan de procureur de verbeurdverklaring vraagt, was volgens Georgi M. van zijn zaak: hij moest al zijn transacties cash afhandelen, omdat hij bij geen enkele bank een rekening kon krijgen. De procureur vond zijn boekhouding maar ‘vaag’ en het gaf geen werkelijk beeld van de toestand van zijn onderneming. Er was slechts één klant met naam opgenomen en er kon ook moeilijk worden nagegaan of de aangerekende herstellingen ook echt waren gebeurd.

De procureur twijfelt of er wel daadwerkelijk klanten waren en vermoedt dat alle aangetroffen goederen gewoon van Georgi M. zijn. “Hij gebruikte zijn winkel om namaak te verkopen en creëerde ook zelf namaak door herstellingen of aanpassingen te doen aan producten die onderworpen zijn aan de merkregels.”

Customizen

De verdediging ontkende dat alle goederen van hem waren. “Het lijkt vreemd dat hij geen stakingsstukken kan voorleggen, maar in zijn branche wordt nu eenmaal op vertrouwen gewerkt. En als mensen uurwerken en armbanden binnen brengen voor een herstelling of een aanpassing, dan vertrouwt hij er op zijn beurt op dat die goederen niet gestolen of nagemaakt zijn”, pleitte zijn advocaat John Maes.

Georgi M. verklaarde ook niet geweten te hebben dat een deel van de onderdelen en toebehoren die hij op een beurs of online had gekocht, namaak waren. Hij besefte evenmin dat hij inbreuken pleegde op het merkenrecht door bijvoorbeeld een Rolex-horloge van een andere kleur wijzerplaat of diamantjes te voorzien. ‘Customizen’, zoals dat heet.

Een aantal tenlasteleggingen werd evenwel niet betwist. “Maar mijn cliënt is zeker niet de grote verkoper van namaak, zoals men hem hier probeert neer te zetten. Daarom pleiten wij voor een opschorting en vragen wij om geen beroepsverbod op te leggen”, besloot John Maes. Hij vroeg ook om niet in te gaan op de buitensporige vordering van de luxemerken die zich burgerlijke partij hebben gesteld.

Vonnis op 17 februari.

 blg