Paul Mertes trekt er intussen al zo’n zeven jaar geregeld op uit met zijn metaaldetector. “’Weer niks zeker?’ Dat is het standaardzinnetje van mijn vrouw als ik weer thuiskom. Maar op die mooie herfstdag in 2017 kon ik trots wél iets tonen: een 18-karaats gouden ring nog wel”, vertelt Paul.

“Uit de hoge tonen van mijn detector kon ik meteen opmaken dat ik een ‘grote vis’ beet had, daar op die akker in Wijnegem. Wat een adrenalineopstoot, toen de ring na een poosje graven tevoorschijn kwam. Tot mijn verbazing stonden de namen van de man en vrouw, voor wie deze huwelijksring duidelijk was gemaakt, ook nog eens vermeld aan de binnenkant: Louis Cop en Philomena Van de Cappelle. Nadat ik de ring thuis had schoongemaakt waren ze heel duidelijk leesbaar.”

Dergelijk edelmetaal is al gauw 150 euro waard als je het te koop aanbiedt. “Bijna was ik de suggestie van mijn vrouw gevolgd: ‘Gaan we er eens goed mee eten?’ Maar ik heb mijn ontdekking braaf gemeld aan het Agentschap Onroerend Erfgoed en ben de uitdaging aangegaan om de mensen achter deze ring op te sporen”, vertelt de vinder.

Intense speurtocht

“Het werd een intense speurtocht. Eerst was er een ‘match’ op het internet. Die bracht me bij de grafzerk van Louis Cop op het kerkhof van Zoersel. De man was blijkbaar al in 1979 overleden”, vertelt Paul Mertes.

“Ik klopte ook aan bij de burgerlijke stand van Zoersel en werd heel goed geholpen door de heemkundige kring Scilla van Schilde. Jan Hanssen leidde me uiteindelijk naar de ontmoeting met de drie dochters van het gestorven echtpaar.”

“Ik geloofde het eerst niet”, zegt Mariëtte Cop (79), die twee weken geleden gecontacteerd werd door de vinder. “Maar uiteindelijk ben ik samen met mijn zussen Alida (80) en Ivette (67) toch maar naar de afspraak in Brasserie Anno 1907 gegaan.”

“We beklagen het ons niet. De ring, wellicht van ons vader, is dus echt! Ik ben ontroerd. Weet je dat wij niet eens wisten dat hij ooit zoek was geraakt? Hij krijgt een ereplaats in de serviceflat van De Loteling, waar ik met mijn man Gerard Driessen sinds kort woon. Volgend jaar zijn we zelf zestig jaar getrouwd.”

Kampioen duivenmelken

Bij een koffie komen al snel de verhalen los over de ouderlijke boerderij op Zoersel Hoek. “Zo heette vroege de plek waar Sint-Antonius, Halle en Zoersel samenkwamen”, vertelt Alida. “Wij woonden er in de Leeuwerikhoeve, een Kempense boerderij die grootvader gebouwd had. We hielden geiten, koeien, varkens, kippen en zelfs een paard. Vader was een groot kampioen in het duivenmelken. In 1960 zijn onze ouders gestopt met boeren en verhuisden we naar een huisje aan de Sint-Antoniusbaan. Ons moeder heeft nog geleefd tot 1994.”

Paul Mertes zit zichtbaar gelukkig te luisteren naar de verhalen. Missie geslaagd. “Ik heb 23 jaar lang voor Volksunie en Open Vld in de OCMW-raad van Schilde gezeten en heb daar altijd mensen proberen te helpen. Dat ik zes jaar later deze dames gelukkig kan maken, doet me wat. Het geeft me alleszins veel meer voldoening dan het diner waarvan we eventueel hadden genoten, mocht ik de ring hebben verkocht”, getuigt de eerlijke vinder én teruggever.

Beerput

Rest de vraag hoe de trouwring van Louis Cop op een veld in Wijnegem is terechtgekomen? Jan Hanssen heeft een vermoeden. “Vroeger was het de gewoonte dat de inhoud van de beerput op een boerderij na verloop van tijd gebruikt werd om de akkers mee te bemesten. Is de ring ongemerkt van de vinger geschoven tijdens het wassen van de handen, de afvoer ingegaan en vervolgens mee uitgestrooid op het land? Het zou zomaar eens kunnen.”

Voor Paul Mertes was het niet de eerste keer dat hij een goudschat vond. “In 1973 heb ik als jobstudent tijdens renovatie van een woning in Schilde driehonderd gouden Engelse ponden uit 1865 tot 1890 gevonden. Die zaten ingemetseld in een keldermuur.”