Drukke en spannende tijden voor Rinus Van de Velde, die overuren maakt in zijn atelier in Groenenhoek in Berchem. Tijdens de zomer opende hij een expositie in de kunsthal in Nantes en begin volgend jaar pakt hij royaal uit in Bozar in Brussel. Tussenin loopt zijn nieuwe show bij Tim Van Laere Gallery, die dit weekeinde opent. Voor het eerst presenteert hij grote tekeningen in kleur.

“Mijn kleurtekeningen tot nu toe waren klein”, zegt Rinus Van de Velde. “Met kleurpotlood kan je geen snelheid ontwikkelen. Je armspieren laten geen grote drive toe. Al acht jaar zoek ik naar een kleurequivalent van houtskool. Met oliepastel heb ik mijn medium gevonden.”

Aan superformaten van meer dan twee meter waagde hij zich nog niet, maar de serie van zestig stevige tekeningen die hij afleverde, is vintage Van de Velde. Naar goede gewoonte zien we avonturiers in de weer in landschappen of figuren die mijmeren in interieurs. Onder de taferelen in bezielde kleuren lezen we in filmisch Engels wat er door hun hoofd gaat.

“Deze keer heb ik geen overkoepelend verhaal uitgewerkt”, geeft de kunstenaar aan. “ Wat ik vond op internet of in boeken heb ik op me laten afkomen en omgezet naar mijn eigen wereld, als losse eindjes van mijn fictieve autobiografie.”

Opvallend is dat de verwijzingen naar de kunstgeschiedenis veel sterker zijn dan in de vroegere houtskooltekeningen. “Daar zaten ook al verwijzingen naar Hockney of Bonnard in, maar dat viel misschien minder op. Nu heb ik expliciet een conversatie met schilders gevoerd, naar wie ik graag kijk. Een stukje Bruegel, Rembrandt, Munch of Willem De Koning. Als je ze probeert na te bootsen, leer je ze pas echt goed kennen. Met oliepastel tekenen, voelt als schilderen. Je kan mengen en in meer lagen werken. Het biedt enorme mogelijkheden, van realistisch tot abstract. Aan die veelheid heb ik me overgegeven.”

Film

In de tweede galeriezaal toont Rinus Van de Velde een ander aspect van zijn oeuvre. De ruimte transformeerde hij tot een theaterdecor, dat het midden houdt tussen een Zwitserse kluis en een wetenschappelijke archiefruimte met honderden ladekasten. “Het is een autoportret”, gelooft Van de Velde. “De schuiven bevatten mogelijke tekeningen die hun weg kunnen vinden naar het publiek. De ruimte is een kostbare schat, maar door de beperkte verlichting en het opgesloten gevoel heeft ze ook iets gevaarlijks en mysterieus.”

Rinus Van de Velde werkt inmiddels tien jaar samen met Tim Van Laere Gallery. Samen maakten ze zes exposities. Hoewel tekenen altijd centraal stond, toonde hij In elke show steeds andere facetten van zijn oeuvre: decorstukken, verhaallijnen, keramiek en films. “Tim stimuleert totaalkunstenaars die over hun eigen medium heen kunst willen creëren”, zegt Van de Velde, die zijn Zwitserse kluis gaat gebruiken als locatie voor een derde film die hij wil draaien.

Zijn tweede film is inmiddels zo goed als klaar en gaat in februari in première in Bozar in Brussel. “Die overzichtsexpositie kadert in het Europalia-festival, dat deze keer niet in het teken van een land staat maar als overkoepelend thema ‘reizen’ meekreeg. Ik ga zowel oud als nieuw werk tonen in een mix van media. Daarnaast presenteer ik via bruiklenen artiesten naar wie ik graag kijk. Monet en Bonnard zullen er zeker bij zijn. Het geheel wordt een imaginaire reis door mijn wereld.”