Enkele maanden geleden stapte Stef Bef vanwege onoverbrugbare meningsverschillen uit Katastroof. Vorige maand vertrok ook pionier van het eerste uur Zjuul Krapuul met ‘ambras’. De sympathieke baandancing De Toverfluit vormde dan ook de ideale locatie om te zien of de band ook zonder dit befaamde grijsbaardige uithangbord nog zou aanslaan.

Wie was er aanwezig? Hardcore-Katastroof-fans van alle leeftijden, te herkennen aan hun shirt met op de borstzijde Katastroof en op de rug de tekst ‘Leger des Geils’. En verder gabbers die gewoon zin hadden in een lollige avond, aangevuld met een rist vaste Toverfluit-klanten die hun dansbenen door corona veel te lang in de schuif hadden moeten houden en compleet los gingen op eender wat.

Kritische stem

Kritische stem Rob Stafford (70), die als Rob de Snob - zelf ziet hij het liever als Rob dE Snob geschreven - 44 jaar geleden Katastroof stichtte met Zjuul, Jos en Jimmy, wou de nieuwe sound komen beluisteren. “Ik ben zelf in 2005 uit Katastroof gegaan om gezondheidsredenen. Maar ik zit nog altijd in de muziek, want ik ben nu met een project bezig met Mathieu Engels van Mathieu & Guillaume.”

Dat Eli Droge Keli hier het voorprogramma speelde, vond Rob wat ongelukkig. “Van mij had Katastroof direct om 21u moeten beginnen. De bassen staan te luid en de stemmen en het fluitje van de Jos staan te stil. Maar voor de rest krijgt de nieuwe bezetting alle krediet van mij. Het klinkt nog wat gerepeteerd en wat te veel op de maat. Er moet nog wat meer zwier in komen. Maar het blijft wel gewoon Katastroof. Vergelijk het met den Antwerp: een voetbalclub heeft ook elk jaar nieuwe spelers. Maar het blijft wel den Antwerp. Net zoals de liekes van Katastroof altijd blijven bestaan.”

“Gewoon drie goede stemmen”

Ook Glenn Pellis, groot promotor van de Antwaarpse muziek met zelf een eigen groep, vindt dat Jos Smos met zijn zoon Eli Droge Keli en Wout Stout Katastroof waardig kunnen verderzetten. Terwijl Glenn dit vertelt, brult de hele Toverfluit “Blote wijven, blote wijven, d’r kunde na is ni met overdrijven” mee.

“Heb je ze net a capella Spauwen is gevaarlijk horen zingen? Het zijn gewoon drie goeie stemmen, dat hoor je zo”, oordeelt Glenn. “Het is anders, maar ook goed”, vindt Filip Verfaillie, die met zijn Antwerpse groep KroesKontrol al met Eli mocht samenspelen. “Eén oude rot, en dan nog twee geschoolde muzikanten erbij, en een jukebox aan liekes die elke Antwerpenaar vanbuiten kent.”

“Leuke verrassing”

“Het is de eerste keer dat we in De Toverfluit komen, en deze dancing is een even grote ontdekking voor ons als Katastroof zelf”, brult Jef Van de Put uit Pulderbos boven ‘Ikkekannekik a schaamaar zien’ heen. Jef komt met een vriendengroepje de 41ste verjaardag van dorpsgenoot Glenn Van Ganzen vieren.

“De vriendin van Glenn had dit als verrassing geregeld. Glenn is een Katastroof-fan. Weet je wat onze openingszin hier is? “Wilde gij mijn toverfluit eens zien?””

De grote krulsnor van Toverfluit-baas Eddy Van den Reeck krult nog wat harder van puur geluk. “Een klant heeft net een prachtig gedicht afgegeven. De mensen zijn zó content dat er opnieuw gedanst kan worden.” Dat blijkt ook, want na de laatste Katastroof-noot scandeert het publiek “We want more Jos!” Twee bisnummers later vindt de Smos het genoeg. Waarna de discobar van De Toverfluit gewoon keihard ‘Pump up the Jam’ oplegt en de gasten die zonet nog op Schaamaar los gingen, even sympathiek en generatieoverschrijdend de dansvloer onveilig maken.