“Ik heb een ongeneeslijke oogziekte die retinitis pigmentosa heet. Die zorgt ervoor dat mijn gezichtsveld steeds kleiner wordt. Een normale persoon heeft een gezichtsveld van 180 graden. Dat van mij is nog 5 graden. De dokters weten niet of mijn zicht helemaal zal verdwijnen.”

“Ik zie bijvoorbeeld deze kooi met felgekleurde papegaaien niet helemaal. Ik zie eigenlijk maar een papegaai en daarna pas heb ik door dat er meer zijn. Toch zou wat vaker hier in de zoo moeten rondlopen. Ik wil genieten van alle dingen die ik nog kan doen.”

“Maar ik ben vooral naar de zoo gekomen om te oefenen met mijn witte stok. Ik heb die nog maar net. Het is een hele mentale stap geweest om dat te doen. Ik voel me schuldig, want eigenlijk zie ik nog een beetje. Maar andere mensen moeten vooral weten dat ik hen niet zie. Op de drukke Rooseveltplaats is dat bijvoorbeeld erg nodig.”

“Tegelijk met de opkomst van mijn oogziekte ben ik op 1 oktober van vorig jaar mijn job verloren. Door een collectief ontslag bij Gunvor Petroleum NV, waar ik heel mijn leven gewerkt heb. Doordat er minder vliegverkeer is en door de Green Deal van Europa moest het bedrijf herstructureren. Nu moet ik iets anders vinden en met mijn oogziekte is dat heel moeilijk.”

 anro